بررسي انواع فعل در گويش لشني

AStudy of Verb Types in Lasheni Dialect

گوبش شناسي، شاخه اي از زبان شناسي علمي است كه در محدوده دانش نوين زبان شناسي قرار ميگيرد. گويش لشني يكي از شاخه هاي گويش لري است و گويش لري هم يكي از گويش- هاي جنوب غرب ايران است. اين مقاله به شيوه توصيفي- تحليلي كوشش ميكند انواع فعل در گويش لشني را بررسي كند و با زبان فارسي معيار مقايسه كند؛ به همين منظور داده ها به روش ميداني از طريق مصاحبه با گويشوارن اين زبان- به ويژه ميانسالان و كهنسالان بين 45 تا 80 ساله - در شهرستان ارسنجان كه از شهرستان هاي استان فارس است، به دست آمده است. نتايج اين پژوهش حاكي از آن است كه در اين گويش همانند فارسي معيار سه زمان حال، گذشته و آينده وجود دارد اما به دليل محاورهاي بودن و به دليل قاعده كم كوشي، بيشتر براي نشان دادن كاري كه در آينده انجام مي پذيرد؛ از جمله اي با ساخت حال اخباري استفاده مي شود و قيد مختص آينده به آن افزوده مي شود. همچنين در اين گويش براي منفي كردن فعل از ma/na و براي استمرار به جاي /mi/ از /me/ بهره ميگيرند. از پربسامدترين پيشوندهاي فعل اين گويش /me/ است.

Dialectology is an area of scientific linguistics which is categorized in the modern linguistics. ‘Lasheni’ dialect is a branch of Lori dialect, one that is spoken in southwest of Iran. This analytical-descriptive inquiry tries to research the verb types in Lasheni dialect. For this purpose, the data collected by interviewing people who speak this dialect—particularly middle-aged and old people who live in Arsanjan, a town in Fars province—is compared to the verb types in Standard Persian language. The results indicate thatin this dialect there are just two verb tenses which are ‘present’ and ‘past’ and in order to show the future tense of verbs, simple present sentences are used by specific future adverbs. Also, for making negative verbs the prefixes‘Ma/Na’ and to make the continuous forms the prefix ‘me’—instead of ‘mi’—are used. Actually, ‘me’ is a verb prefix of high frequency in Lasheni dialect.