مقايسه ميزان فعاليت بدني و شاخص توده بدني بيماران مبتلا به كبد چرب غير الكلي با بيماران غير مبتلا

Comparison of Physical Activity and Body Mass Index in Patients with and without Non-Alcoholic Fatty Liver Disease

زمينه و هدف: شيوع كبد چرب غير الكلى و عوارض ناشي از آن به عنوان يكي از مشكلات سلامت در حال افزايش است. فعاليت بدني ناكافي و چاقي، از عوامل تعيين كننده ابتلا به اين بيماري محسوب مي شوند. اين مطالعه با هدف مقايسه ميزان فعاليت بدني و شاخص توده بدني دو گروه بيمار مبتلا و غير مبتلا به كبد چرب غير الكلي در تهران انجام شد. روش و مواد: اين مطالعه مقطعي با مشاركت 170 بيمار سرپايي 20 تا 55 ساله مراجعه كننده به بخش سونوگرافي بيمارستان طالقاني تهران با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انجام شد. با استفاده از تكميل پرسشنامه از طريق مصاحبه نظام مند با بيماران، ويژگي هاي دموگرافيك و اجتماعي، علت مراجعه و ميزان فعاليت بدني آنان ارزيابي شد. اندازه گيري هاي آنتروپومتريك و سونوگرافي كبد نيز انجام شد. داده ها پس از جمع آوري، با استفاده از روش هاي آماري توصيفي براي تحليل داده هاي توصيفي، آزمون T براي مقايسه ميانگين ها در دو گروه و آزمون كاي اسكوئر براي تعيين رابطه بين متغيرها تحليل شد. يافته ها: اكثر بيماران غير مبتلا به كبد چرب (60٪)، فعاليت بدني در حد شديد داشتند و فقط درصد كمي از آنان (11/3%) فعاليت بدني كم داشتند. در حالي كه در گروه بيماران مبتلا به كبد چرب، اكثر افراد داراي سطح فعاليت بدني متوسط بودند (36/7% ) و 28/9 ٪ نيز فعاليت بدني كم داشتند كه اين اختلاف بين ميزان فعاليت بدني در دو گروه معني دار بود ( 0.001=P). ميانگين (انحراف معيار) شاخص توده بدني مبتلايان بيشتر از گروه غير مبتلا بود ( (6/6) 32/8 در مقابل (3) 24/4 به ترتيب) ( 0/001>p). نتيجه گيري: با توجه به شيوع چاقي و فعاليت بدني ناكافي در مبتلايان به اين بيماري، تغيير سبك زندگي از طريق طراحي و اجراي مداخلات آموزشي جهت افزايش آگاهي و بهبود نگرش افراد و همچنين مداخلات فعاليت بدني به عنوان گزينه همراه با رژيم غذايي براي بهبود وضعيت باليني بيماران توصيه مي شود.

Background and Objective: The prevalence of Non-Alcoholic Fatty Liver Disease (NAFLD), as one of the health problems, and its complications are increasing. Inadequate physical activity and obesity are the determinants of the incidence of NAFLD. This study aimed to compare physical activity and Body Mass Index (BMI) in both groups of patients with and without NAFLD in Tehran. Materials and Methods: In this cross-sectional study, 170 outpatients aged 20 to 55 who referred to Taleghani Hospital of Tehran for sonography participated. They were selected using convenience sampling method. Using completing the questionnaires through systematic interviews with individuals, socio-demographic characteristics, complain and the level of physical activity were assessed. Anthropometric measurements and ultrasound were also performed. Data were analyzed using descriptive methods for descriptive data analysis, T-test and Chi-square tests to compare of the means between groups and to determine the relationship between variables. Results: Most patients with NAFLD (60%) had intense level of physical activity and only a small percentage of them (11.3%) had low level of physical activity. While in the group of patients with NAFLD, most people (36.7%) had moderate level of physical activity and 28.9% had low level physical activity. The difference between the level of physical activity in the two groups was significant (p=0.001). The mean (SD) BMI of patients with NAFLD was higher than patients without NAFLD (32.8(6.6) vs. 24.4(3)) (p<0.001). Conclusion: Considering the prevalence of obesity and inadequate physical activity in patients with NAFLD, life style change recommended through designing and implementation of educational interventions to increase their knowledge and improve attitude, also physical activity interventions as option with diet to improve clinical status.