تعيين ژنوتيپ تريكوموناس واژيناليس جدا شده از زنان شهرستان ماهشهر با روش Nested - PCR

Trichomonas vaginalis Genotyping Isolated from Women of Mahshahr, Iran by Nested-PCR

هدف: تريكوموناس واژيناليس تك ياخته بيماري زاي دستگاه تناسلي ادراري انسان است كه عامل تريكو مونيازيس و از مهم ترين عفونت جنسي غير ويروسي در جهان محسوب مي شود. مطالعات متعددي در زمينه شناسايي ژنوتيپهاي تريكوموناس در مناطق مختلف جهان انجام شده است. بر اساس ژن اكتين تريكوموناس واژيناليس داراي 6 ژنوتيپ N ،M ،I ،E G ، H است. در بيشتر اين مطالعات، نمونه هاي باليني ابتدا كشت داده شده سپس تعيين ژنوتيپ شده است. هدف از اين مطالعه شناسايي تريكوموناس واژيناليس و تعيين ژنوتيپ شايع آن با استفاده مستقيم از ادرار زنان آلوده در شهرستان ماهشهر بوده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه از 2200 نمونه ادرار زنان مراجعه كننده به آزمايشگاه بيمارستان امام موسي كاظم (ع) شهرستان ماهشهر، استان خوزستان جمع آوري و از لحاظ ميكروسكوپي بررسي شد. سپس از 34 نمونه مثبت ادرار ابتدا DNA انگل استخراج شد. سپس ژن أكتين انگل نمونه هاي ادرار به روش Nested - PCR تكثير داده شد. در نهايت محصول PCR تعيين توالي و ژنوتيپ انگل تعيين شد. نتايج: در مجموع 34 نمونه (1/54 درصد) از نظر وجود تريكوموناس واژيناليس مثبت بوده است. پس از تعيين توالي بازي، ژنوتيپ اين انگل در شهرستان ماهشهر E شناسايي شد. نتيجه گيري: در زنان ماهشهري فقط ژنوتيپ نوع E شناسايي شد و هيچ تنوع ژنوتيپي مشاهده نشد.

Objective: Trichomonas vaginalis (T. vaginalis) is a pathogenic protozoan of human reproductive-urinary systems that causes trichomoniasis. The disease is the most important non-viral sexually transmitted infection worldwide. Various laboratory methods have been used to diagnose T. vaginalis. Based on the actin gene, 6 genotypes (H, G, E, I, M, N) of T. vaginalis have been identified. In most studies, the clinical samples were cultured initially and then genotyped. In this study, we sought to identify and determine the genotype of T. vaginalis in urine samples from infected women in Mahshahr, Khuzestan Province, Iran. Methods: Urine samples were collected from 2200 women who referred to the Laboratory of Imam Musa Kazim Hospital of Mahshahr. After microscopical examination, we extracted the parasite’s DNA from 34 positive urine samples. Then, the actin gene of the parasite was amplified by nested-PCR. Finally the PCR products of actin gene were sequenced. Results: Totally, 34 samples (54.1%) tested positive for T. vaginalis. After sequencing, the genotype of the parasite was identified as E in Mahshahr. Conclusion: Genotype E of T. vaginalis is the single genotype among women residents of Mahshahr. No genotypic variation was seen.