عنوان مقاله :
اثر تمرين منظم هوازي و مصرف عصاره سير بر سطوح نيتريك اكسايد پلاسما و عامل رشد اندوتليال عروقي بافت عضله نعلي و دوقلو در موش هاي صحرايي مسن
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Regular Aerobic Training and Garlic Extract Consumption on Plasma NO Levels and Tissue VEGF of the Soleus and Gastrocnemius Muscles in Elderly Rats
پديد آورندگان :
نجارشمس، مونا دانشگاه آزاد اسلامي واحد، ساري - گروه فيزيولوژي ورزشي , فرزانگي، پروين دانشگاه آزاد اسلامي واحد، ساري - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
تمرين هوازي , سير , عضلات نعلي و دوقلو , عامل رشد اندوتليال عروقي , نيتريك اكسايد
چكيده فارسي :
هدف: دوران سالمندي با كاهش قدرت و توده عضلاني همراه است. عامل رشد اندوتليال عروقي مهم ترين محرك رگ زايي در عضلات است كه با افزايش خون رساني موجب تقويت عضلات و استقامت بدن مي شود. تمرين ورزشي با افزايش تنش برشي هنگام تكثير سلول هاي اندوتبال و فرآيند رگزايي باعث آزادشدن عامل رشد اندوتليال عروقي و افزايش نيتريك اكسايد مي شود. سير نيز موجب تعديل جريان خون مي شود. اين مطالعه با هدف بررسي اثر برنامه تمريني منظم شنا به همراه مصرف عصاره سير بر سطوح نيتريك اكسايد پلاسما و عامل رشد اندوتليال عروقي دو نوع عضله كند انقباض نعلي و تند انقباض دوقلوي موشهاي مسن بررسي شد.
مواد و روش ها: آزمودني هاي اين طرح پژوهشي را موش هاي صحرايي نر (50-40 هفته اي) نژاد ويستار با ميانگين وزني 250 - 300 گرم تشكيل دادند كه به صورت تصادفي به 5 گروه (هر گروه 7 سر موش) كنترل، سالين، تمرين هوازي، سير و تمرين هوازي اسير تقسيم شدند. برنامه تمرينات شنا در 8 هفته و هر هفته به مدت 3 روز و هر روز60 دقيقه بود. گروه هاي دريافت كننده مكمل و تمرين مكمل، روزانه يك ميلي ليتر عصاره سير به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن به مدت 48 هفته به صورت خوراكي (گاواژ ) دريافت كردند. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني و پس از 10 - 12 ساعت ناشتايي، خون گيري و بافت بر داري انجام شد.
ميزان نيتريك اكسايد به روش رنگ سنجي و ميزان عامل رشد اندوتليال عروقي به روش الايزا انجام شد.
نتايج: نتايج آناليز تحليل واريانس يك راهه نشان داد تمرين منظم هوازي منجر به افزايش ميزان پلاسمايي نيتريك اكسايد (0/001=P)، عامل رشد اندوتليال عروقي بافت عضله نعلي (0/001>P) و عامل رشد اندوتليال عروقي بافت عضله دوقلوي (0/004=P) موشهاي پير شد. در گروه مكمل سير نيز افزايش معنيدار ميزان نيتريك اكسايد (0/001=P)، عامل رشد اندوتليال عروقي بافت عضله نعلي(0/007=P) و عامل رشد اندوتليال عروقي بافت عضله دوقلو (0/015=P) نسبت به گروههاي كنترل و سالين مشاهده شد. مداخله تركيبي تمرين و مصرف مكمل سير نيز بهطور معنيداري سطوح پلاسمايي نيتريك اكسايد (0/001>P)، عامل رشد اندوتليال عروقي بافت عضله نعلي (0/001>P) و عامل رشد اندوتليال عروقي بافت عضله دوقلو (0/001=P) را نسبت به گروه كنترل و سالين افزايش داد.
نتيجهگيري: مصرف مكمل سير به تنهايي و همراه با تمرين هوازي موجب افزايش معنيدار نيتريك اكسايد سرم و عامل رشد اندوتليال عروقي بافت عضلات نعلي و دوقلو شد، ولي با اين كه ميزان افزايش در گروه تمرين+مكمل سير نسبت به گروه سير بيشتر بود، اختلاف دو گروه معنيدار نبود. معنيدار نبودن اختلاف اين دو گروه ممكن است به شدت و نوع تمرين مربوط باشد و نياز به تحقيق بيشتر در اين زمينه احساس ميشود.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي آسيب شناسي زيستي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي آسيب شناسي زيستي