تبيين نابرابري جنسيتي در سازمان‌هاي مردم‌نهاد استان آذربايجان شرقي

Explaining Gender Inequality in NGOs of East Azerbaijan Province

مسئلة پژوهش حاضر اين است كه براساس داده‌ها و گزارش‌هاي داخلي، نسبت زنان فعال يا مؤسس سازمان‌هاي مردم‌نهاد در استان آذربايجان شرقي در مقايسه با مردان بسيار كمتر است؛ بنابراين، پرسش اصلي اين است كه چه عوامل جامعه‌شناختي سبب مي‌شود زنان نتوانند عضو يا مؤسس سازمان‌هاي مردم‌نهاد شوند. چهارچوب نظري پژوهش رويكردهاي تعامل‌گرايي و فمينيسم، روش آن پيمايشي و ابزار آن پرسشنامه است. جامعة آماري شامل زنان شهري حداقل 25 سال، با تحصيلات عالي و بيكار است. حجم نمونه 371 نفر زن و روش نمونه‌گيري خوشه‌اي-سهميه‌اي است. تحليل همبستگي نيز نشان مي‌دهد ميزان رابطة متغيرهاي جنسيت و مردسالاري با ناتواني زنان در تأسيس سازمان‌هاي مردم‌نهاد يا عضويت در آن‌ها به‌ترتيب 48/. و 36/. است. متغير جنسيت در مقايسه با متغير مردسالاري، همبستگي بالاتري با مسئله پژوهش دارد و رابطه‌ها مستقيم و معنا‌دار است. براساس اين يافته‌ها هرچقدر انتظارات اجتماع از نقش‌هاي جنسي زنان بيشتر، و مردسالاري در فرهنگ و سنت قوي‌تر باشد زنان بيشتر در تأسيس سازمان‌هاي مردم‌نهاد يا عضويت در آن‌ها ناتوان هستند، همچنين براساس تحليل رگرسيون متغيرهاي جنسيت و مردسالاري 26 درصد واريانس متغير وابسته را تبيين مي‌كند.

The issue of this study is that based on internal data and reports, the number of active women or female founders of NGOs in the province of East Azerbaijan is very smaller than men. The main question is that what sociological factors prevent women to be members or founders of NGOs. The theoretical framework of research is interactionism and feminism. The method of research is survey and the research tool is questionnaire. The statistical population includes urban women with at least twenty-five years of age, higher educated, and unemployed. The sample size is 371 female and the sampling method is quota-cluster sampling. Correlation analysis showed that the relationship of gender and patriarchy variables to the women inability to establish or join the NGOs is 0.48% and 0.36%, respectively. The gender variable is more correlated with the study issue than patriarchy variable. These relationships are direct and significant. Based on these findings, women are more incapable of establishing or joining NGOs to the extent that community expectations of women’s sexual roles are greater and patriarchy is stronger in culture and tradition. Based on regression analysis, gender and patriarchy variables explain 26% of dependent variable variance.