كاركرد تربيتي رسانه؛ گفتمان نوين ارتباطي مبتني بر انديشه اسلامي در ايران

ارتباطات تربيت محور مفهومي نويني است كه از مفاهيم دو گانه ارتباطات انساني و تربيت ديني الهام گرفته است. با نگرش در مفهوم ارتباطات انساني از نوع اسلامي مي توان به اين موضوع اذعان نمود كه غالبا در برقراري ارتباطات اعم از چهره به چهره، حضوري، غيرمستقيم، فردي، اجتماعي و....مي توان به دو نوع كلي ارتباط پي برد. در هر يك از انواع ارتباط، مسائلي نظير رشد، تعالي، تربيت وهدايت و...را به وضوح مي توان مشاهده نمود. بنابراين، نويسندگان درصدد ارائه پاسخي متقن بدين سوال اساسي مي باشند كه ارتباطات تربيت محور مبتني بر چه شاخص هايي است؟ و در ادامه ارتباطات تربيت محور در نظام اسلامي(ايران) داراي چه پيامدهاي تربيتي، فرهنگي و ارتباطاتي خواهد بود؟ نتايج پژوهش كه بر اساس تحليل نخبگي يا سوات و بهره گيري از مطالعات كتابخانه اي و ابزار پرسشنامه اي تدوين گرديده اند، 59 مولفه اصلي را در راستاي طراحي مدل ارتباطات تربيت محور احصاء نموده اند. سپس مولفه ها و با استفاده از تكنيك QSPM مورد تحليل و ارزيابي دقيق واقع شدند و پس از تبيين و اولويت بندي متغيرها، طرحواره ارتباطات تربيت محور ديني تدوين گرديد. نظريه هاي مورد استفاده در اين مقاله نيز مبتني بر نظريه هاي تربيت اسلامي علامه مطهري و ارتباطات ديني پروفسور حميد مولانا مي باشد.