بررسي و نقد مكتب عرفاني گريگوري پالاماس؛ احياكننده مسيحيت شرقي

A Critique of the Mystical School of Gregory Palamas, the Reviver of Oriental Christianity

گريگوري پالاماس، الاهيدانان عارف مسلك بيزانسي، بنيانگذار آرامش گرايي نوين است كه تاثير زيادي بر شيوة زندگي رهباني، در سنت شرقي داشته است. آثار او نشان دهنده پويايي و نظام‌مندي مسيحيت ارتدوكس شرقي است. با وجود اين، بيشتر شهرت پالاماس، در سبك رهبانيت اوست كه شديدا تحت تاثير هسيكاست مي‌باشد. از ويژگي‌هاي رهباني او مي‌توان از سكوت و دعا، ناسازگاري رهبانيت با علوم، مبارزه با وسوسه‌هاي شيطان، قلب به عنوان اداره كننده انسان و جايگزين صحرا، شر نبودن جسم و خداگونگي نام برد. برخوردهاي دوگانه‌اي با انديشه‌هاي او صورت گرفته است. از اين‌رو، برخي او را بدعت‌گذار دانسته، و برخي ديگر قائلندكه الاهياتش كاملا ريشه در گذشته دارد. نقدهاي متعددي به مكتب پالاماس وارد است. از جمله آن پيروي مطلق از مكتب هسيكاست، ناشناخته بودن خدا جز براي راهبان، عدم بهره‌مندي راهبان از دانش، كنترل انسان به وسيله قلب نه عقل و ... . اين مقاله سعي دارد با معيار قرار دادن كتاب مقدس و سنت الاهيات رهباني مسيحي، به تحليل و نقد مكتب پالاماس بپردازد.

Gregory Palmas, a Byzantine mystic and theologian is the founder of a new kind of quietism that has had a great influence on the monastic life in the Oriental tradition. His works display the dynamism and systematization of Oriental Orthodox Christianity. Palamas's reputation is mainly ascribed to his monastic style, which is heavily influenced by Hesychast. Among the features of his monasticism are: silence and prayer, incompatibility of monasticism with science, combating Satan's temptations, heart as the managing organ of man and as the substitute for the desert, the non-evil nature of the body and Godlikeness. His thoughts have been viewed from two sides; some consider him as an innovator, and others believe that his theology is completely rooted in the past. Several criticisms are leveled at the Palamas school, such as his absolute adherence to Hesychast’s school, anonymity of God except for monks, monks’ lack of knowledge, man’s being controlled by heart, not by mind, and so on. This paper attempts to analyze and criticize Palamas’s school by referring to the Bible and Christian monastic theology.