ارزيابي توزيع فضايي كيفيت زندگي در محلات شهري، مطالعه موردي: منطقه 2 شهر اردبيل

Evaluation of Spatial Distribution of the Quality of life in Urban Neighborhoods, Case Study: District 2 City of Ardebil

هدف از پژوهش حاضر ارزيابي توزيع فضايي كيفيت زندگي در محلات منطقه دو شهر اردبيل مي باشد. نوع تحقيق كاربردي با ماهيت توصيفي- تحليلي بوده است. جامعه آماري مورد بررسي كليه ساكنين محله هاي يازده گانه منطقه دو شهر اردبيل بود كه با استفاده از فرمول تعيين حجم نمونه كوكران، تعداد 385 نفر به عنوان حجم نمونه تعيين گرديد. در تحقيق حاضر شاخص هاي اجتماعي، اقتصادي و كالبدي براي سنجش كيفيت زندگي شهري استخراج و به كمك روش سرانه سازي و روش وزن دهي آنتروپي شانون به عنوان شاخص هاي تحقيق در نظر گرفته شدند. تجزيه و تحليل داده هاي تحقيق با استفاده از روش تصميم گيري چند معياره ويكور انجام يافت. طبق نتايج مطالعه در بين محله هاي يازده گانه شهر اردبيل از نظر توزيع فضايي كيفيت زندگي اختلاف قابل توجه وجود دارد، به طوري كه محله سه برخوردارترين و محله نه محروم ترين محله ها بودند.

The purpose of this study was to assess the spatial distribution of quality of life in neighborhoods of Ardebil district of two cities. The present study is an applied type.The statistical population of this study was 11th district of Ardebil city of Iran. Using Cochran formula, 385 people were selected as the statistical sample. In this research, socio-economic and physical indicators were extracted to measure urban quality of life, and the research methods were converted into genotyping method using Shannon entropy weighting method. Vikor multi-criteria decision making method has been used to analyze the research data. The results of this study indicate that there is a significant difference between neighborhoods in terms of the spatial distribution of quality of life. Accordingly, the results showed that the neighborhood 3 is the most favored and in the first place, the neighborhood of 9 deprived neighborhoods in terms of quality of life indicators are deprived.