بررسي اثر تيمار طولاني مدت آگونيست هاي گيرنده افيوني مو (Mu) بر بيان ژن هاي DamlL و Rab22a

Analysis of long-term treatment of Mu opioid receptors agonists effect on Dnm1L and Rab22a expression in HEK293 Flp-In MOP YFP

هدف: مرفين و مشتقات آن به دليل ويژگي هاي قوي ضد دردشان در مصارف پزشكي بسيار شناخته شده هستند. اما استفاده پزشكي از آنها به دليل ايجاد مقاومت و وابستگي پس از استفاده طولاني به شدت محدود است. گيرنده هاي افيوني مو در سلول ها بر اثر مرفين دچار اندوسيتوز نمي شوند اما مشابه هاي انكفالين مانند DAMGO باعث اندوسيتوز سريع گيرنده ها مي شوند. استفاده مكرر از داروهاي مخدر باعث تغيير بيان ژنها مي شود. مطالعه كنوني به بررسي اثر تيمار طولاني مدت افيون ها بر ميزان بيان ژنهاي Dnm IL و Rab22a پرداخته است. مواد و روش ها: سلول هاي HEK293 كه گيرنده افيوني Mu را بيان مي نمايند، با مرفين، DAMG0 و متادون به طور جداگانه و طولاني مدت تيمار شد. mRNA از عصاره سلولي استخراج شد و پس از ساخت cDNA، ميزان بيان ژن هاي Dnm lL و Rab22a نسبت به نمونه كنترل به روش Q - RT - PCR مقايسه شد. نتايج با نرم افزار Graph Pad تجزيه و تحليل آماري شد. نتايج: بررسي منحني هاي به دست آمده از Q - RT - PCR نشان داد در اثر تيمار طولاني مدت با مرفين در مقايسه با نمونه كنترل بيان ژن Dnm IL 2/37 برابر افزايش يافته و بيان ژن Rab22a 0/39 برابر كاهش يافته است. در حالي كه ميزان بيان Dm IL در اثر تيمار با متادون و DAMG0 تغيير معني داري نشان نداده است، بيان ژن Rab22a به ترتيب 0/41 و 0/45 درصد كاهش نشان داده است. نتيجه گيري: ژن DnmIL مي تواند در مسيرهاي مقاومت سلولي ايجاد شده در اثر مرفين كه باعث تفاوت آن نسبت به ساير آگونيست ها مي شود دخالت داشته باشد.

Objective: Morphine and its derivatives are well-known for their strong analgesic effects in medicine. However, their medical long-term administration is severely restricted because of tolerance and dependence. Morphine fails to induce endocytosis of Mu opioid receptors whereas other encephalin analogues such as DAMGO induce rapid endocytosis of these receptors. Repeated use of opioid drugs alters gene expressions. In current study, we analyze the effects of long-term opioid treatment on Dnm1L and Rab22a genes. Methods: HEK293 cell lines that expressed MOP receptors were treated separately with morphine, methadone, and DAMGO. mRNAs were extracted from the cell suspension and we amplified the cDNA. Next, we analyzed Dnm1L and Rab22a gene expressions compared to control samples by qRT-PCR. Results were statistically validated by Graph Pad software. Results: Amplification graphs from qRT-PCR showed that Dnm1L gene expression was induced by 2.37-fold, whereas Rab22a gene expression decreased by 0.39-fold in response to long-term treatment of cells with morphine compared to control samples. Dnm1L gene expression was not significantly affected by treatment with methadone and DAMGO. Rab22a gene expression decreased by 0.41-fold with methadone treatment and by 0.45-fold in response to DAMGO treatment. Conclusion: The Dnm1L gene could be involved in cellular pathways of morphine-induced tolerance which would indicate the difference between morphine and other similar Mu opioid receptor agonists.