پديد آورندگان :
عباچي زاده، كامبيز دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت، تهران، ايران , مرادي كوچي، عبدالرضا , قنبري مطلق، علي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات سرطان، تهران، ايران , كوشا، احمد دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده بهداشت و تغذيه، ايران , شكرريز فومني، رضا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - گروه بهداشت و پزشكي اجتماعي، تهران، ايران , عرفاني، امير دانشگاه Nipissing - گروه جامعه شناسي و انسان شناسي، كانادا
كليدواژه :
شهرنشيني , ثبت , اپيدميولوژي , ايران , بروز , سرطان پستان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سرطان پستان، به عنوان شايع ترين سرطان در بين زنان و دومين سرطان شايع جهان، هزينه هاي زيادي را بر نظام هاي سلامت تحميل كند. هدف مطالعه حاضر، بررسي ميزان هاي سرطان پستان در كشور ايران و استان هاي آن و بررسي عوامل مرتبط با بروز سرطان پستان، با تمركز بر محل زندگي و براساس آخرين داده هاي كشوري مي باشد. روش و مواد: اين مطالعه براساس آخرين اطلاعات در دسترس نظام كشوري ثبت سرطان در سال 1388 انجام گرفت. 8333 مورد سرطان پستان ثبت شده، شامل 259 مرد و 8074 زن مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات تكميلي جمعيت شناختي، بر اساس سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال 1390 توسط مركز آمار ايران استخراج و با كمك آن ميزان بروز استاندارد شده سني (Age – Standardized Rate ( ASR كل كشور، استان ها، مراكز استانها و كلان شهرها (به صورت يك مجموعه و قطب هاي جغرافيايي كشور شامل شمال، جنوب، شرق، غرب و مركز تعيين شد.
يافته ها: 3/1 ٪ مبتلايان به سرطان پستان مرد بودند. ميانگين (انحراف معيار) سني در زنان مبتلا، (12/7) 50/5 و در مردان (15/4 ) 56/5 بود. ميزان بروز استاندارد شده (ASR) كل كشور براي جمعيت زنان 24/6 در صد هزار و براي جمعيت مردان 0/82 در صد هزار به دست آمد. بروز سرطان پستان از ميزان 15 در صد هزار نفر در مناطق شهري تا 34٫6 در كلان شهرها متغير است. همچنين اين ميزان از حدود 18/1 ، 19/1 ، 19/7 به ترتيب در غرب، شمال و شرق ايران تا حدود 29/3 و 29/7 در جنوب و مركز متغير است. در ضمن، با افزايش ميزان شهرنشيني، ميزان بروز سرطان پستان نيز افزايش داشت ( 0/71 =r و 0/001>P). نتيجه گيري: با توجه به همبستگي قابل توجه بين شهرنشيني و بروز سرطان پستان در ايران، اقدامات سلامت عمومي جهت پيشگيري و غربالگري سرطان پستان با هدف شناسايي زودرس مبتلايان، در مناطق شهري ضروري مي باشد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: As the most common neoplasm among females and the second most common
cancer globally, breast cancer imposes enormous costs on health systems. This study aims to estimate levels of
breast cancer in Iran and provinces, and examine correlates of incidence of breast cancer, focusing on place of
residence, using the most recent nationally available data.
Material and Methods: This study is based on a total of 8333 breast cancer cases (259 males and 8074 females)
registered by Iran Cancer Registration System during a Persian year (March 21th 2009 through March 20th
2010). Complementary demographic data about the study population was obtained from the 2011 National
Census, conducted by Iranian Statistical Center. The Age-Standardized Rate (ASR) of breast cancer was
estimated for the overall population, the capital city of provinces, large metropolitan areas, and four categories
of provinces located in the north, south, east, west, and center of Iran.
Results: Only 3.1% of total 8333 breast cancer patients were men. The mean (SD) age of female and male
participants were, respectively, 50.5(12.7) and 56.5 (15.4). The rate of breast cancer for the country was estimated
at 33.1 cancers per 100,000 population, and the estimated rates for men and women was are respectively 24.6
and 0.82 per 100,000 population. The incidence of breast cancer in Iran varies from 15 cancers per 100,000
population in urban areas to 34.6 cancers in large metropolitan areas. Also, the estimated rate of breast cancers
ranged from 18.1, 19.1 and 19.7 cancers in the west, north, and east of the country, respectively, to 29.3 and 29.7
cancers per 100,000 population in southern and central provinces of Iran. With rising the level of urbanization
of provinces, the estimated rate of breast cancer increased (r=0.71, P<0.001).
Conclusion: Given the strong correlation between the incidence of breast cancer and urbanization, especial
preventative and screening health programs need to be designed and implemented in urban areas to detect
suspected cases of breast cancer.
