ساختار عاملي، پايايي و روايي پرسشنامه مدل سرمايه گذاري در روابط بين زوجين

The Investment Model of Relationship Commitment: Factor Analysis, Reliability, and Validity

زمينه و هدف: مدل سرمايه گذاري، نظريه وابستگي متقابل را به تصوير مي كشد و ساختارهاي به هم وابسته اي را به منظور تحليل گرايش به تداوم يك رابطه به كار مي گيرد. هدف مطالعه حاضر، تعيين ساختار عاملي، پايايي و روايي مقياس پرسشنامه سرمايه گذاري در رابطه بين زوجين شهر تهران بود. روش و مواد: مطالعه حاضر يك مطالعه توصيفي با طرح همبستگي بود. جامعه اين مطالعه شامل كليه زوجين داراي فرزند مقطع راهنمايي در شهر تهران بود كه از بين آنها 420 نفر به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقياس مدل سرمايه گذاري و پرسشنامه سازگاري زناشويي بود. براي بررسي اعتبار پرسشنامه از اعتبار سازه (تحليل عاملي تأييدي و اعتبار همگرا استفاده شد. براي بررسي پايايي پرسشنامه از روش آلفاي كرونباخ و ضريب پايايي باز آزمون استفاده شد. يافته ها: تعداد 250 (59/5) نفر از شركت كنندگان زن و 170 (40/5 ٪) نفر مرد بودند. ضريب آلفاي كرونباخ خرده مقياس هاي رضايت از رابطه 0/97، كيفيت جايگزينها 0/87، ميزان سرمايه گذاري در رابطه 0/85 و تعهد زناشويي 0/68 و همچنين ضريب بازآزمايي آن در فاصله دو هفته اي براي خرده مقياس رضايت از رابطه 0/94، كيفيت جايگزين ها 0/86 ميزان سرمايه گذاري در رابطه 0/82 و تعهد شخصي 0/67 به دست آمد. بررسي ضرايب همبستگي نشان داد كه مقياس سازگاري زناشويي با خرده مقياس هاي رضايت از رابطه 0/84، كيفيت جايگزين ها 0/29-، ميزان سرمايه گذاري 0/55 و تعهد شخصي 0/77 همبستگي معني داري دارد كه اين رابطه بيانگر روايي همگراي مقياس مدل سرمايه گذاري است ( 0/01>P). ساختار عاملي مقياس مدل سرمايه گذاري با استفاده از تحليل عاملي تأييدي، مورد تأييد قرار گرفت. نتيجه گيري: ساختار عاملي تأييدي، پايايي و روايي مقياس مدل سرمايه گذاري براي كاربردهاي پژوهشي و تشخيصي در حد قابل قبول بود.

Background and Objectives: The investment model depicts the theory of interdependence and uses interconnected structures to analyze the tendency to maintain a relationship. The aim of this study was to examine the factor structure, reliability and validity of the scale of the investment model of relationship commitment among couples in Tehran. Materials and Method: This study was a descriptive study with correlation design. Participants included couples with middle-aged children in Tehran. Cluster random sampling method was used in the study. Data were collected via the investment model of relationship commitment questionnaire which was developed by Rusbult. To validate the questionnaire, construct validity, confirmatory factor analysis, and convergent validity were used. To test the reliability of the questionnaire, Cronbach’s alpha and retest reliability coefficient were used. Results: Responses of 420 participants, 250 women and 170 men, were analyzed. The Cronbach’s alpha coefficient was 0.97 for satisfaction subscales, 0.87 the quality of the alternatives, 0.85 the investment in the relationship, and 0.67 the marital commitment. Test re-test coefficient in a two-week interval was 0.94 for the subscales of satisfaction, 0.86 the quality of the alternatives, 0.82 the investment rate, and 0.67 the personal commitment. Correlation coefficients showed that marital adjustment scale had a significant correlation of 0.84 with satisfaction subscales, 0.29 substitute quality, 0.55 investment rate, and 0.77 personal commitment, which indicates a convergent validity, P<0.01. The factor structure of the scale of the investment model was confirmed using a confirmatory factor analysis. Conclusion: The confirmatory factor structure, reliability and validity of the investment model of relationship commitment were acceptable for research and diagnostic applications.