مقايسه Marginal gap دو آلياژ بيس متال (مينالوكس و وراباند 2) در مراحل پخت پرسلن

A comparison on the marginal gap of two base metal alloys (Minalux, VeraBond2) during firing cycles of porcelain

بيان مساله: امروزه به دليل افزايش قيمت آلياژهاي با طلاي بالا (High Gold) تمايل بسيار چشمگيري به استفاده از آلياژهاي بيس متال در ترميم هاي فلز- سراميك ايجاد شده است. يكي از آلياژهاي بيس متال توليدشده در داخل كشور، آلياژ مينالوكس مي باشد. در بررسي يك آلياژ دنداني، تطابق مارژين از مهمترين خصوصياتي است كه بايد مورد ارزيابي قرار گيرد. هدف مطالعه حاضر با هدف بررسي و مقايسه دو آلياژ مينالوكس (ساخت شركت موادكاران وابسته به جهاد سازندگي) و وراباند2 (Albadent Co. USA) از لحاظ تطابق لبه اي در مراحل حرارتي پخت پرسلن انجام شد. روش بررسي در اين مطالعه تجربي، تعداد 24 عدد داي برنجي استاندارد با طرح Finishing Line چمفر °135 توسط دستگاه تراش Computer Numeric Controlled (CNC) تهيه گرديد. مجموعه داي ها به دو دسته 12 عدديA و B تقسيم شدند. پس از Wax Up، نيمي از نمونه ها با آلياژ مينالوكس و نيم ديگر با وراباند2 ريخته شدند و سپس مراحل پخت پرسلن بر روي آنها انجام گرديد. در هر گروه چهار نمونه كنترل وجود داشت كه ونير پرسلن نشدند و تنها مراحل حرارتي پخت پرسلن بر روي آنها انجام شد. Marginal Gap تمامي نمونه ها پس از چهار مرحله (Casting، Degassing، پرسلن گذاري و Glazing) از ناحيه باكال و لينگوال توسط Scanning Electron Microscope (SEM) اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس چهار طرفه و آزمون مقايسات چند گانه با ملاك Tukey تحليل شدند. نتيجه گيري طبق يافته هاي اين مطالعه، تطابق لبه اي آلياژ مينالوكس مشابه آلياژ وراباند2 و Marginal Gap آلياژ مينالوكس در محدوده كلينيكي قابل قبول مي باشد و مي توان با اين آلياژ تطابق لبه اي بسيار مناسبي را بدست آورد.

Statement of Problem: Nowadays economical issues on high gold alloys have changed the practice of metal-ceramic restorations toward base-metal alloys. Minalux is one of the base-metal alloys produced in Iran. Marginal fitness is of high importance to be evaluated in dental alloys. Purpose The aim of the present study was to compare the marginal adaptation of two base-metal alloys, Minalux (Mavadkaran Co. Iran) and VeraBond2 (Aibadent Co. USA) during firing cycles of porcelain. Materials an‎d Methods In an experimental study 24 standard brass dies, with 135° chamfer finishing line were fabricated by Computer Numeric Controlled (CNC) milling machine. The samples were randomly divided in two groups, A and B, 12 in each. Following wax-up, the samples were equally cast with two mentioned alloys. In each group, there were 4 controlled samples, which proceeded to firing cycle without veneering porcelain. Scanning electron microscope (SEM) measurements of marginal gap from buccal and lingual aspects were performed after 4 stages of casting, degassing, porcelain application and glazing. The data were analyzed using Four-way ANOVA and multiple comparative test based on Tukey criteria. Results The findings of this study revealed that there was no significant difference in the marginal gap of Minalux (31.10±7.8u.m) and VeraBond2 (30.27±6.96u.m) with confidence level at 0.95 (P=0.43). For both alloys the greatest gap was observed after degassing stage (P<0.05). Porcelain and porcelain veneering proximity caused significant changes in the marginal gap of Minalux castings (P<0.05), however, such changes did not occur in VeraBond2 (PO.05). Conclusion Based on the findings of this study, the marginal gaps of two base metal alloys, Minalux and VeraBond2, were proved to be identical and that of the Minalux alloy existed in the range of acceptable clinical application. It was also concluded that Minalux dental alloys could provide proper marginal adaptation.