آملوبلاستوماي تك كيستي: بررسي كلينيكو پاتولوژيك 52 مورد

The Unicystic Ameloblastoma: A Clinicopathologic Study of 52 Cases

بيان مسأله: آملوبلاستوماي تك كيستي (يوني كيستيك) زير گروهي از آملوبلاستوما با نماي هيستوپاتولوژيك مشابه، اما خصوصيات باليني متفاوت است. اين گروه در مقايسه با آملوبلاستوما از عود و تهاجم كم‌تري برخوردار بوده، در سنين جوان‌تر روي مي‌دهد. ملاحظات درماني اين ضايعه بر اساس نوع آن تفاوت مي‌كند. بر اساس نماي هيستوپاتولوژيك، اين ضايعه به 3 نوع لومينال، اينترا لومينال و مورال طبقه‌بندي شده است. هدف: هدف از انجام اين مطالعه 1) تعيين فراواني انواع و 2) تعيين فراواني متغيرهاي سن، جنس و محل آملوبلاستوماي تك كيستي بود. روش بررسي: مطالعه حاضر به روش تمام شماري و در دو مرحله انجام گرفت. در مرحله اول، تمام پرونده‌هاي موجود در بخش آسيب‌شناسي دانشكده دندان‌پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران از سال 1345 تا آخر1382 مورد بازبيني قرار گرفت. در اين مرحله، نمونه‌هايي كه تشخيص پاتولوژيك آن‌ها با عنوان مورال آملوبلاستوما، يوني كيستيك آملوبلاستوما و يا كيستيك آملوبلاستوما بود از ميان پرونده‌هاي موجود جدا و اطلاعات مربوط به سن، جنس و محل ضايعه استخراج و در جداول از پيش تهيه شده ثبت شد. در مرحله دوم، تمام نمونه‌ها توسط دو پاتولوژيست بازبيني شدند و در گروه‌هاي لومينال، اينترالومينال و مورال قرار گرفتند. در آخرين مرحله، فراواني متغير‌هاي مذكور با نرم افزار آماري SPSS محاسبه گرديد. يافته‌ها: بررسي كل پرونده‌هاي موجود در بخش آسيب‌شناسي دانشكده دندان‌پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران از سال1345 تا آخر 1382 نشان داد كه در مجموع 52 نمونه با تشخيص پاتولوژيك مورال يا يوني كيستيك آملوبلاستوما وجود دارد. متغيرهاي مورد بررسي بيانگر آن بود كه اكثر بيماران مبتلا در طيف سني 20 تا 30 سال (3/ 35 درصد) قرار دارند كه از اين ميان 30 (7/ 57 درصد) بيمار مذكر و 22 (3/ 42 درصد) مورد مؤنث بودند. 51 (1/ 98 درصد) مورد از نمونه‌ها به فك پايين و فقط يك نمونه (9/1 درصد) به فك بالا تعلق داشت. در بررسي هيستوپاتولوژيك نمونه‌ها، يافته‌ها به اين شرح بود: 9 (3/ 17 درصد) مورد از كل نمونه‌ها، نماي پاتولوژيك لومينال، 4 (7 /7 درصد) نماي اينترالومينال و 39 (75 درصد) نماي مورال داشتند. نتيجه‌گيري: نتايج حاصل بيانگر وقوع بيش‌تر آملوبلاستوماي تك كيستي در فك پايين،جنس مذكر و دهه سني سوم بود. مطالعات بعدي با استفاده از روش‌هاي ايمنوهيستوشيمي و فوق ساختماني مي‌تواند راهگشاي كسب اطلاعات بيش‌تر در خصوص اين ضايعه باشد.

Introduction: Unicystic ameloblastoma is a subtype of ameloblastoma with some differences in clinical behavior such as lesser recurrence rate and aggressiveness. This lesion has 3 types: luminal, intraluminal and mural. The diagnosis of unicystic ameloblastoma is based on histopathology and radiological characteristics. Objective: This study attempts to determine the prevalence of unicystic ameloblastoma and its relationship with age, gender and the location of unicystic ameloblastoma subtypes. Material & Methods: This retrospective and case series study was performed in oral and maxillofacial pathology in pathology department of dentistry faculty of Tehran University of Medical Sciences in which medical records of the patients were assessed from 1967 to 2004. The age, gender and location of unicystic ameloblastomas were registered from medical records and analyzed by SPSS software. Based on the histopathology pattern, studied cases were classified into luminal, intraluminal and mural. Results: The findings of this study demonstrated that 30 (57/7%) lesions were in men and 22 (42/3%) in women Moreover, 51 (98/1%) located in mandible and 1 (1/9%) in maxilla. The age range (35/3%) was 20-30. On the basis of lesions variation, 75% of lesions were mural, 7/7% intramural and 17/3% luminal. Conclusion: The prevalence of unicystic ameloblastoma was prominent in men, mandible and third decades of the life. The investigation on the biologic behavior of this lesion is an important step for detecting various existing pattern of unicystic ameloblastoma