شكستگي مفصل ران در بزرگسالان و پيامد پس از جراحي

Hip Fracture in Ederly Patients and Their Post-Surgery Fate

پيشزمينه: شكستگي ران شايعترين شكستگي ارتوپدي بهخصوص در افراد مسن است. اين نوع شكستگي يكي از عمدهترين علل مرگ و مير در اين سنين مي‌باشد و معمولاً جراحي آن عوارض زيادي دارد. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي عوارض بعد از جراحي شكستگي ران بود. مواد و روشها: در يك مطالعه گذشتهنگر، تمامي بيماران بالاي 65 سال كه با شكستگي ران طي 5 سال اخير در يك مركز درماني سمنان جراحي شده بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات پرونده 259 بيمار (120 مرد؛ 139 زن) شامل مشخصات جمعيت‌شناسي، شرح حال پزشكي، شرح حال جراحي شامل نوع بيهوشي، روش جراحي، مدت بستري در بيمارستان قبل و بعد از عمل، عوارض زودرس (آمبولي، ترومبوز وريدي عميق، هماتوم و عفونت) و فوت در بيمارستان استخراج و بررسي گرديد. يافتهها: نوع بيهوشي در 174 بيمار (%67/2) اسپاينال، 68 (%26/3) اپيدورال و 17 بيمار (%6/6) بيهوشي عمومي بود. بهطوركلي 185 بيمار (%71/4) بدون هيچ عارضه و 74 بيمار (%28/6) حداقل يكي از عوارض زودرس را داشتند. 12بيمار در بيمارستان فوت كرده بودند. تعداد 56 بيمار (%21/6) در زمان تحقيق بدون مشكل راه ميرفتند و از وضعيت كنوني رضايت داشتند. 32 بيمار (%12/4) با كمك وسيله راه ميرفتند و 9 بيمار (%3/5) قادر به راهرفتن نبودند. نتيجهگيري: عوارض پس از جراحي شكستگي ران نسبتاً بالا ميباشد. به منظور بهبود سريع و كاهش عوارض، توصيه مي‌شود تغييراتي در روش مراقبت حين و پس از عمل جراحي بيماران مسن صورت پذيرد.

Background: Hip fracture is very common orthopaedic fracture in elderly. The present study investigates the outcome after surgical treatment. Methods: The hip fractures of over 65-year old patients that had undergone surgery in a 5-year period were retrospectively studied in a hospital in Semnan, Iran. The information of 259 patients (120 male, 139 women) were collected including demographic data, medical history, history of surgery (type of anesthesia, technique of surgery), length of hospitalization before and after surgery, and death in hospital. Results: From all the operated cases, 174 (67.2%) received spinal, 68% (26.3), epidural and 17% (6.6) general anesthesia. 185 pateints (71.4%) had no complication and 74% (28.6) had at least one complication. 12 patients (n = 6.4) died while in hospital. 56 cases (21.6%) were walking with no problem; 32 (12.4%) required walking and 9 patients (3.5%) were not able to walk. Conclusions: Complications after surgery for hip fracture are relatively high. To recover faster and reduce more serious complications, it is recommended to change the strategies on how to care for the elderly during and after surgery.