مباني حقوقي و احكام نفقه كودك شبيه‌سازي‌شده

حق نفقه طفل بر پدر و مادر خود، يكي از اساسي‌ترين حقوق انساني به شمار مي‌آيد كه با ظهور فناوري‌هاي جديد توليد مثل به چالش جدي كشيده شده است. مقاله حاضر در پي پاسخگويي به سؤالات و چالش‌هاي موجود در نفقه طفل شبيه‌سازي‌‌شده است. در اين راستا، ابتدا مباني نظري استحقاق نفقه مانند نظريه تبعيت از نسب شرعي، زوجيت عرفي، قراردادي‌بودن نفقه و منشأ اعتباري و قانوني‌دانستن نفقه تحليل و تبيين مي‌شود. در ادامه به احكام نفقه طفل شبيه‌سازي‌شده در فروض مختلف نظير شبيه‌‌سازي ناشي از سلول زن و شوهر، سلول مرد بيگانه، تخمك بيگانه، نفقه جنين در ايام بارداري و نفقه اهدا جنين و كودك شبيه‌سازي‌شده بدون دخالت مرد پرداخته شده است. از تطور در آراي فقهي، قوانين مدني و مذاق شريعت برمي‌آيد كه نفقه بيش از آنكه تابع نسب شرعي و رابطه والد و فرزندي باشد، بر پايه مصلحت كودك سامان مي‌پذيرد. بر اين اساس الزام به تأديه نفقه طفل، بر ذمه صاحب سلول داراي هسته به‌ عنوان پدر قانوني است. در صورت تعذر يا توافق طرفين، انتقال‌گيرندگان جنين و كساني كه متعهد به دريافت كودك شبيه‌‌سازي شده‌اند، نسبت به سايرين ارجحيت دارند.