بررسي باكتري‌ها و قارچ‌هاي منتقله از هوا در تصفيه‌خانه فاضلاب شهرك قدس تهران و ارتباط آن با پارامترهاي محيطي

Investigation of Airborne Bactria and Fungi in Tehran’s Shahrake Ghods WWTP and Its Association with Environmental Parameters

زمينه و هدف: در سالهاي اخير تماس با بيوآئروسلها به صورت يك مشكل عمده مطرح شده است كه سلامتي انسان را به مخاطره مياندازد. هدف از اين مطالعه بررسي آلودگي باكتريايي و قارچي در هواي اطراف واحدهاي عملياتي و فرآيندي تصفيه‌خانه فاضلاب شهرك قدس تهران و بررسي ارتباط آنها با پارامترهاي محيطي ميباشد. روش كار: اين مطالعه توصيفي- مقطعي، در تصفيه‌خانه فاضلاب شهرك قدس تهران به مدت 4 ماه انجام گرفت. نمونه ها در سه واحد دانه‌گير، هوادهي، هاضم هوازي و در فاصله 100 متري بعد از آخرين واحد تصفيه‌ خانه و هواي داخل ساختمان اداري به روش غيرفعال با استفاده از پليت 9 سانتيمتر و به تعداد 440 نمونه برداشت شدند. محيط كشت مورد استفاده براي نمونه هاي باكتريايي تريپتيك سوي آگار و براي نمونه هاي قارچي سابورو دكستروز آگار بود. يافته ها: غلظت باكتريها و قارچها به ترتيب در محدوده 1823-62 و 50- 1CFU/Plate متغير بود. بيشترين غلظت باكتريايي مربوط به هاضم هوازي، با ميانگين CFU/Plate3303 و كمترين ميزان مربوط به دانهگيري با ميانگين CFU/Plate 586 بود. همچنين بيشترين آلودگي قارچي مربوط به دانه گيري با ميانگين CFU/Plate 61 و كمترين ميزان مربوط به هوادهي با ميانگين CFU/Plate 41 بود. از بين باكتريها، باسيلوس، استافيلوكوكوس و ميكروكوكوس و از بين قارچها، گونه هاي كلادوسپوريوم، آلترناريا و پني سيليوم غالب بودند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصله ميتوان گفت كه واحدهاي عملياتي و فرآيندي موجود در تصفيه خانه هاي فاضلاب بر بار آلودگي و انتشار بيوآئروسلها تاثير گذارند. در نتيجه مديريت مناسب بهداشت محيط در تصفيه خانه هاي فاضلاب ميتواند يكي از عوامل مهم در كاهش انتشار بيوآئروسلها باشد.

Background & Objectives: In recent years exposure to bioaerosols has been an important matter of concern causing danger to human health. This study aimed to determine bacterial and fungal pollution in ambient air of Tehran’s Shahrake Ghods waste water treatment and investigate its relations to environmental parameters. Material and Methods: This cross-sectional study was done in Tehran WWTP for 4 months. 440 samples were taken from grit chamber, aeration tank, aerobic digester, 100 meters apart from the last unit of the treatment plant, and management building of treatment plant by a passive method using 9cm plates. Soy agar and dextrose agar were used for sampling of Trypticase and Sabouraud, respectively. Results: Concentrations varied from 62 to 1823 CFU/Plate for bacteria and from 1 to 50 CFU/Plate for fungi. The highest concentration of bacterial pollution was observed in aeration digester with an average of 3303 CFU/Plate and the lowest one related to grit chamber with an average of 586 CFU/Plate. In terms of fungal pollution, respective highest and lowest numbers were quantified in grit chamber with an average of 61 CFU/Plate and aeration system with an average of 41 CFU/Plate. Dominant species for bacterial were Bacillus, Staphylococcus, and Micrococcus and for fungi were Cladosporium, Alternaria and Penicillium. Conclusion: According to the results, operational and processing units of WWTP influence pollution load and dispersion of bioaerosols. Therefore, appropriate environmental health management in WWTP could be one of the important factors reducing dispersion of bioaerosols.