تعهدات ناشي از قرارداد درمان با تأكيد بر طرح چارچوب مشترك مرجع (DCFR)

قرارداد درمان از عقودي است كه براي هر يك از طرفين آن، يعني بيمار و پزشك (يا مركز درماني) تعهدات متقابلي را در پي دارد؛ تعيين دقيق حدود و ثغور اين تعهدات در اجراي بهتر عقد درمان و به ويژه تضمين حقوق بيمار نقش به سزايي دارد. امري كه قانونگذار ايران كم‌تر به آن پرداخته و صرفاً در بعضي قوانين و آيين‌نامه‌ها به طور پراكنده برخي از تعهدات پزشك را بيان كرده است. حال آنكه اين موضوع مورد توجه قانونگذاران تعدادي از كشورهاي اروپايي از جمله هلند و آلمان قرار گرفته و بخشي از قانون مدني خود را به مقررات خاص عقد درمان اختصاص داده‌اند. در سند طرح چارچوب مشترك مرجع نيز كه طرح قانون مدني آينده اروپا محسوب مي‌شود، مقررات عقد درمان در بخش مربوط به عقود معين گنجانده شده است. در اين مقاله به بررسي تعهدات متقابل طرفين عقد درمان در سند مذكور و حقوق برخي كشورهاي اروپايي و همچنين حقوق ايران پرداخته شده است.