تحليل اختلالات حسي - حركتي ناشي از استرس پس از ضربه در بين رزمندگان جنگ ايران و عراق

ANALYSIS OF DISABILITY - MOVING FROM POST-TRAUMATIC STRESS DISORDER AMONG IRAQ WAR VETERANS

پيش زمينه و هدف استرس پس از ضربه از شايع ترين اختلالات رواني در بين رزمندگان و جانبازان است. از سويي جانبازاني كه يك يا دو عضو خود را در جنگ از دست داده اند، در اثر استرس پس از ضربه، دچار اختلالات حركتي نيز مي شوند. هدف اين مقاله، بررسي اختلالات حسي – حركتي در اثر اختلالات اضطرابي در بين رزمندگان جنگ ايران و عراق است. مواد و روشها: تعداد نمونه موردمطالعه در اين تحقيق، 150 نفر از جانبازان مرد جنگ ايران و عراق است كه اين نمونه در سه گروه تشكيل شده است. گروه اول 50 نفر با قطع عضو فوقاني، گروه دوم 50 نفر با قطع عضو اندام تحتاني و گروه سوم 50 نفر كه در جنگ شركت نداشته و آسيب نديده اند و گروه كنترل را تشكيل ‫مي دهند. بدين‫منظور از پرسش نامه‫ و مصاحبه و آزمون تمپينگ براي رسيدن به هدف تحقيق استفاده شد. يافته ها: بررسي يافته هايي كه با شاخص t به‫دست آمد، با احتمال p<0/001 صحت روند آماري را تاييد مي كند. يعني رشد فعاليت هاي حركتي در گروه اول و دوم نسبت به گروه سوم با بيشترين خطا همراه بود. ضمنا با افزايش سرعت ترسيم، ميزان خطاهاي حركتي در گروه هاي اول و دوم نسبت به گروه سوم افزايش نشان مي دهد. بحث و نتيجهگيري: نتايج آزمون تمپينگ نشان مي دهد كه افراد گروه كنترل تعداد اشتباهات خود را از 33 به 26 رساندند و در گروه اول حدود 24/2 درصد ميزان اشتباهات به جاي روند كاهشي به ميزان 5/17 درصد افزايش يافت. در ارتباط با جانبازان گروه دوم اين عدد 13 درصد بوده و در بين جانبازان گروه سوم 1 درصد است (36± 1/1 در مرحله دوم و 37± 4/5 در مرحله سوم). اين يافته ها نشانگر آن است كه به نسبت نوع آسيب حسي – حركتي، ميزان خطاهاي حركتي افزايش مي يابند.

Background & Aims: Post-traumatic stress is a common psychiatric disorder among soldiers and veterans. Meanwhile, veterans who have lost one or two of their members in the war, due to posttraumatic stress, are also experiencing movement disorders. The purpose of this paper was to examine sensory disorders - anxiety disorders among warriors of Iran-Iraq war. Materials & Methods: This study was conducted on 150 male veterans of Iran-Iraq war which was composed of three groups. The first group included 50 patients with upper limb amputations, the second group of 50 patients with lower limb amputation, and a control group of 50 not-wounded subjects. For this purpose, questionnaires, interviews, and temping tests were used. Results: The findings showed the possibility of p<0.001 that confirmed the accuracy of the statistical process. The growth of the movement in the first group and the second to the third group was associated with more errors. In addition, by increasing the drawing speed, the motion errors in the first and second groups showed an increase compared to the third group. Conclusion: Temping test results showed that the control group decreased the number of their errors from 33 to 26. On the other hand, the number of mistakes of the first group of approximately was 24.2% instead of 17.5%. The second group of veterans was 13%; and the third group was 1% among (1.1±36 in the second stage and third stage 5.4±37). These findings indicate that damage to the sensory-motor and motor error rates increases.