تأثير هشت هفته تمرين هوازي بر مقاومت به انسولين، تركيب بدن و توان هوازي دختران دانشجوي داراي اضافه وزن

شيوع چاقي به‌عنوان يك مشكل بهداشتي در سراسر جهان شناخته شده است و به موازات آن، بيماري‌هاي مرتبط با چاقي، از جمله مقاومت به انسولين، سندرم متابوليك، ديابت نوع 2، فشار خون بالا و بيماري‌هاي قلبي عروقي نيز شيوع يافته است. در اين مطالعه تأثير هشت هفته تمرين هوازي بر مقاومت به انسولين، تركيب بدن و آمادگي قلبي تنفسي زنان داراي اضافه وزن بررسي شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه نيمه تجربي، 21 زن داراي اضافه وزن سالم با دامنه سني 20 تا 30 سال به‌طور تصادفي در دو گروه تجربي (10 نفر) و كنترل (11 نفر) تقسيم شدند و به مدت هشت هفته به انجام تمرين هوازي پرداختند. برنامه تمرين هوازي شامل هشت هفته با تواتر پنج جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقيقه با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخيره‌اي بود. گلوكز و انسولين ناشتا، HOMA-IR، شاخص‌هاي تن‌سنجي و حداكثر اكسيژن مصرفي قبل و بعد از هشت هفته اندازه‌گيري شد. نتايج: كاهش معني‌دار وزن (048/0=P) و شاخص توده بدن (002/0=P)، از طرفي افزايش معني‌دار حداكثر اكسيژن مصرفي (000/0=P) در گروه تجربي مشاهده شد. اما اين تغييرات در گروه كنترل معني‌دار نبود. تنها تفاوت ميانگين‌هاي وزن (003/0=P) و شاخص توده بدن (025/0=P) بين دو گروه معني‌داري بود. نتيجه‌گيري: تمرين هوازي در دختران داراي اضافه وزن تأثيرات مفيـدي بـر وزن و نمايه تـوده بـدن دارد. با اين حال، اين مداخلات مي‌توانند به‌منظور كمك به پيشگيري از ابتلا به بيماري‌هاي مزمن در افراد چاق و داراي اضافه وزن مؤثر باشد

The prevalence of obesity as a health problem is known in all over the world, as well as diseases associated with obesity, including insulin resistance, metabolic syndrome, type 2 diabetes, high blood pressure and cardiovascular disease has spread. The present study investigates the effects of eight weeks of aerobic exercise on insulin resistance, body composition and cardiorespiratory fitness in overweight women. Methods: In this semi experimental study, 21 overweight women aged 20-30 years, randomly divided into 2 groups of experimental (n=10) and control (n=11), were followed for 8 weeks of aerobic exercise. The exercise program consisted of five sessions per week for 30 minutes and with an intensity of 55%-75% heart rate reserve (HRR). Fasting glucose and insulin, HOMA-IR, anthropometric indices and maximal oxygen consumption were measured before and after eight weeks. Results: Weight (P=0.048) and body mass index (P=0.002) significantly decreased, on the other hand, VO2max significantly increased (P≤0.05) in experimental group. Only the mean changes in weight (P=0.003) and body mass index (P=0.025) was significant between the two groups. Conclusion: Aerobic exercise in overweight women has beneficial effects on weight and body mass index. However, these interventions can be used to help prevent chronic diseases in obese and overweight