بررسي مسؤوليت ناشي از اخفاي مضرات دارو و نقش قاعده تحذير

زمينه و هدف: يكي از حياتي‌ترين كالاهاي مصرفي در جامعه بشري دارو است كه بنا بر اقتضا و طبيعت خود ممكن است عوارض و خطراتي را براي مصرف‌كننده داشته باشد. همچنين داروها و تجهيزات پزشكي امروزه از پيچيدگي خاصي برخوردارند، لذا استفاده بهينه از آن‌ها مستلزم آموزش است تا مصرف‌كننده دچار حادثه نشود و بتواند به نحو مطلوب از دارو بهره‌مند گردد. بر همين اساس لازم است كه داروسازان هشدارهاي لازم را بر داروها توليدي الصاق نمايند و روش صحيح استفاده از داروهاي پيچيده را آموزش دهند. اين مسأله در قواعد فقهي نيز مورد توجه بوده و به عنوان قاعده تحذير از آن بحث مي‌شود. بنابراين قاعده هر گونه هشدار مؤثري مي‌تواند رافع مسؤوليت باشد، لذا مسأله اصلي در تحقيق حاضر اين است كه آيا بنا بر قاعده تحذير مي‌توان داروسازي كه هشدار و آموزش لازم را نداده، مسؤول خسارت وارده بر مصرف‌كننده دانست؟ قاعده تحذير تحت چه شرايطي مي‌تواند رافع مسؤوليت داروسازان باشد؟ روش: براي تحقق اهداف فوق‌الذكر از روش تحقيق توصيفي ـ تحليلي بهره‌مند گشته‌ايم. يافته‌ها: بنا بر عرف و قانون داروسازان ملزم به ارائه اطلاعات ضروري و هشدارهاي لازم به مصرف‌كنندگان دارو هستند. بحث و نتيجه‌گيري: بنا بر قاعده تحذير هر گونه هشداري كه با رعايت شرايط لازم صادر شده باشد، مي‌تواند رافع مسؤوليت داروسازان باشد و از طرفي اگر هشدار لازم از جانب داروساز صادر نگرديده باشد، او مسؤول هر گونه خسارتي است كه مصرف‌كننده متحمل گردد.