عنوان مقاله :
مقايسهي اثر يك دوره تمرينات هوازي به همراه تمرينات پيلاتس بر روي هموستاز گلوكزخون دانشآموزان دختر چاق و با وزن طبيعي
پديد آورندگان :
جهانگيري، فائقه دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت - گروه فيزيولوژي ورزشي , شعباني، رامين دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت - گروه فيزيولوژي ورزشي , علميه، عليرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
تمرينات هوازي , تمرينات پيلاتس , مقاومت به انسولين , چاقي
چكيده فارسي :
چاقي، بهعنوان يك مشكل اساسي ناشي از رفتار خوردن و شرايط متابوليك بدن مطرح است كه ارتباط مستقيمي با هموستاز گلوكز دارد. هدف اصلي اين تحقيق مقايسه اثريك دوره تمرينات هوازي به همراه تمرينات پيلاتس بر مقادير انسولين پلاسما، قندخون ناشتا و مقاومت به انسولين در دختران چاق و با وزن طبيعي بود.
مواد و روشها: جامعه آماري تحقيق، دانشآموزان يكي از دبيرستانهاي منتخب شهر لاهيجان بود. در اين مطالعه نيمه تجربي، 15 دختر نوجوان سالم چاق و 15 نفر با وزن طبيعي بهطور داوطلبانه شركت كردند. نمونهها بهصورت نمونهگيري در دسترس انتخاب شدند. برنامه تمرين شامل تمرينات هوازي و پيلاتس به مدت 6 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقيقه با شدت 65 تا 80% ضربان قلب هدف بود. متغيرهاي هموستاز گلوكز قبل و بعد از پايان برنامه تمريني اندازهگيري شد. تحليل آماري به كمك نرمافزار SPSS و در سطح معنيداري 05/0≥P انجام شد. دادههاي جمعآوري شده با استفاده از آمارههايt وابسته و مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: ميانگين سن در دو گروه چاق و با وزن طبيعي بهترتيب 7/0±6/13 و 6/0± 8/13 سال و شاخص توده بدني آنها بهترتيب، 8/1±8/28 و 2/2±2/20 كيلوگرم بر متر مربع بود. نتايج تحقيق نشان داد كه 6 هفته تمرين همزمان هوازي و پيلاتس بهطور معنيداري مقادير وزن (004/0P=) و شاخص توده بدني (001/0P=) و ميزان انسولين و مدل هموستاز مقاومت به انسولين (01/0P=) را در دختران چاق بيشتر از دختران با وزن طبيعي كاهش ميدهد.
نتيجهگيري: بهنظر ميرسد 6 هفته تمرين همزمان هوازي و پيلاتس ميتواند موجب كاهش بيشتر وزن و شاخص توده بدني در دختران چاق و نيز كاهش معنيدار در ميزان انسولين و مدل هموستاز مقاومت به انسولين در دختران چاق در مقايسه با دختران با وزن طبيعي گردد.
چكيده لاتين :
Obesity is a significant problem which involves eating behavior and body metabolic conditions which has a direct relationship with glucose homeostasis. The main purpose of this study was to examine the effects of a period of endurance and Pilates exercises on blood insulin level, fasting blood sugar (FBS), and insulin resistance in normal weight and obese female students.
Methods: Students in one of the selected high schools in Lahijan city were the statistical population of this study. In this semi-experimental study, 15 healthy obese and 15 normal-weights girls participated voluntarily. Samples were selected by using convenience sampling method. The exercise protocol contains of endurance and Pilates exercises in a period of six weeks, three sessions per week, and each session is 90 minutes with the intensity of 65% to 80% target heart rate. The glucose homeostasis has been measured before and after the exercise programs. Statistical analysis has been performed using SPSS software version 21 and the significance level was set at 0.05. Collected data were analyzed with paired and independent t test.
Results: The average of age, for each obese and normal weight groups was 13.6±0.7 and 13.8±0.6 (year), and body mass index (BMI) was 28.8±1.8 and 20.2±2.2 (kg/m2), respectively. The results of study showed that 6 weeks aerobic training and Pilates training significantly reduced the weight (P= 0.004), body mass index (P= 0.001) and level of insulin and homeostatic model assessment (HOMA) (P= 0.01) in obese girls than girls with normal weight.
Conclusion: It seems that 6 weeks aerobic and Pilates training can lead to further weight loss and BMI in obese girls and also a significant decrease in insulin levels and homeostatic model assessment (HOMA-IR) in obese girls compared to normal weight girls.
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي