شماره ركورد :
1017750
عنوان مقاله :
تأثير 4 هفته تمرين هوازي بر محتواي پروتئين‌هاي مسير سيگنالينگ mTORC1 در بافت قلب موش‌هاي صحرايي مبتلا به ديابت نوع يك
عنوان به زبان ديگر :
THE EFFECT OF 4 WEEKS’ AEROBIC TRAINING ON THE CONTENT OF MTORC1 SIGNALING PATHWAY PROTEINS IN HEART TISSUE OF TYPE 1 DIABETES RATS
پديد آورندگان :
آقايي، ندا دانشگاه آزاد اسلامي، تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، واحد علي آباد كتول , شرافتي مقدم، محمد دانشگاه آزاد اسلامي، واحد هشتگرد، البرز , دريانوش، فرهاد دانشگاه شيراز - دانشكده ي علوم تربيتي و روانشناسي - گروه علوم ورزشي , شادمهري، سعيده دانشگاه آزاد اسلامي، تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، واحد يادگار امام خميني (ره) شهر ري , جهاني گلبر، شيوا دانشگاه آزاد اسلامي، تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، واحد يادگار امام خميني (ره) شهر ري
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
116
تا صفحه :
126
كليدواژه :
تمرين هوازي , AKT1 , بافت قلبي , mTOR , P70S6K1 , ديابت نوع يك , 4EBP1
چكيده فارسي :
مقدمه: مسير mTORC1 از مسيرهاي مهم سنتز پروتئين در قلب است كه مي‌تواند منجر به هيپرتروفي فيزيولوژيك يا پاتولوژيك شود. ديابت مي‌تواند منجر به نقص در اين مسير شود. هدف از مطالعه‌ي حاضر، بررسي تأثير 4 هفته تمرين هوازي بر محتواي پروتئين‌هاي مسير سيگنالينگ mTORC1 در بافت قلب موش‌هاي صحرايي مبتلا به ديابت نوع يك است. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي تجربي، 16 سر موش صحرايي نر 3 ماهه نر از نژاد اسپراگ‌داولي با ميانگين وزن 20±300 گرم انتخاب شدند و پس از ديابتي شدن نوع يك از طريق محلول استرپتوزوتوسين، به روش تصادفي به 2 گروه، تمرين ديابتي (8 سر) و كنترل ديابتي (8 سر) تقسيم شدند؛ گروه تمريني 4 روز در هفته مطابق با برنامه‌ي تمريني (هر جلسه 42 دقيقه و از سرعت 10 تا 20 متر بر دقيقه) به‌مدت 4 هفته به تمرين هوازي پرداختند؛ در حالي كه گروه كنترل هيچ‌گونه برنامه‌ي تمريني نداشتند. براي تجزيه ‌وتحليل داده‌ها از آزمون‌هاي t-وابسته و t-مستقل استفاده شد. سطح معني‌داري، 0/05≥p در نظر گرفته شده است. يافته‌ها: افزايش معني‌داري در محتواي پروتئين‌هاي (AKT1 (p<0.015), mTOR (p<0.001), P70S6K1 (p<0.006), 4EBP1 (p<0.05 در گروه‌ تمرين هوازي نسبت به كنترل مشاهده شد. نتيجه‌گيري: تمرين هوازي به‌مدت 4 هفته توانست مسير AKT1/mTOR/P70S6K1 و AKT1/mTOR/4E-BP1 را در مسير mTORC1 فعال كند؛ بنابراين، با توجه به عوارض قلبي در افراد ديابتي نوع يك، تمرين هوازي مي‌تواند از طريق مسير mTORC1 منجر به سنتز پروتئين و هيپرتروفي فيزيولوژيك قلبي شود.
چكيده لاتين :
Background: The mTORC1 pathway is one of the important pathways for protein synthesis in the heart, which can lead to physiological or pathological hypertrophy. Diabetes can lead to defects in this pathway. The aim of this study was to examine the effect of 4 weeks’ aerobic training on the content of mTORC1 signaling pathway proteins in heart tissue of type 1 diabetes rats. Methods: In this experimental study, 16 Sprague-Dawley male rats (mean weight of 300 ± 20 gr) were selected and after induction of diabetes by STZ was randomly assigned into two groups: diabetic training and diabetic control. The experimental group performed HIIT training for 4 weeks’ accordance with the training program (each session 42 minutes, 10-20 m/m) for 4 weeks, while the control group did not have any training program. Dependent t-test and independent T-test were used to analyze the data Results: Significant increase was observed in the content of AKT1 (p<0.015), mTOR (p<0.001), P70S6K1 (p<0.006), 4EBP1 (p<0.05) proteins in the aerobic training group compared to control group. Conclusion: Aerobic training for 4 weeks enabled to activate the pathway AKT1/mTOR/P70S6K1 and AKT1/mTOR/4E-BP1 in mTORC1 pathway; therefore, due to cardiac complications in type 1 diabetic patients, aerobic training can lead to protein synthesis and physiological cardiac hypertrophy through mTORC1 pathway.
سال انتشار :
1397
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
فايل PDF :
7500129
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت