پديد آورندگان :
شاهوي، روناك دانشگاه علوم پزشكي كردستان، سنندج - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه مامايي , ظاهري، فرزانه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران - دانشكده پرستاري و مامايي , هاشمي نسب، ليلا دانشگاه علوم پزشكي كردستان، سنندج - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه مامايي , روشني، دائم دانشگاه علوم پزشكي كردستان، سنندج - دانشكده پزشكي - گروه آمار و اپيدميولوژي , حسامي، كژال دانشگاه علوم پزشكي كردستان، سنندج - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه مامايي
چكيده فارسي :
مقدمه: اينداكشن يا القاء زايمان، شايع‌ترين پروسيجر در مامايي مدرن است. بر اساس نتايج مطالعات سن مادر، شاخص توده بدني، تعداد حاملگي، سن بارداري، ميزان اتساع سرويكس، نرم شدن سرويكس قبل از القاء زايمان و طول سرويكس از عوامل تأثيرگذار بر موفقيت القاء زايمان هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط موفقيت اينداكشن با نمره بيشاپ انجام شد.
روش كار: اين مطالعه مقطعي در سال‌هاي 92-1391 بر روي 539 نفر از زنان باردار مراجعه‌كننده به بيمارستان بعثت سنندج كه جهت القاء زايمان بستري شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه شامل سؤالاتي در مورد مشخصات فردي، سابقه مامايي، اطلاعات مربوط به نمره بيشاب، القاء زايمان، نحوه زايمان، وزن نوزاد و آپگار دقيقه اول و پنجم بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 20) و آزمون كاي اسكوئر، تي و رگرسيون لوجستيك استفاده شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني‌دار در نظر گرفته شد.
يافته‌ها: بر اساس نتايج مطالعه، ارتباط بين نمره بيشاب و موفقيت القاء زايمان معني‌دار نبود (0/286=p). بين موفقيت القاء زايمان با اتساع سرويكس (0/001>p)، افاسمان (0/004=p)، وزن هنگام تولد، روش القاء (0/000=p) و تعداد حاملگي (0/002=p) تفاوت آماري معني‌داري وجود داشت، اما با نزول (0/433=p)، سن مادر (0/433=p)، و تعداد زايمان (0/286=p) ارتباط آماري معني‌داري نشان نداد. حدود 218 نفر (70/8%) از زنان نخست‌زا و 83 نفر (35/99%) از زنان چندزا و در مجموع 412 نفر (76/43%) به صورت واژينال زايمان كردند و بقيه به دنبال عدم موفقيت القاء زايمان، مورد سزارين قرار گرفتند. بر اساس مدل رگرسيون لوجستيك، بين افاسمان، اتساع سرويكس، تعداد حاملگي، روش القاء (0/000=p) و وزن هنگام تولد (0/001=p) با موفقيت القاء زايمان ارتباط معني‌داري وجود داشت (0/05>p).
نتيجه‌گيري: بررسي اتساع سرويكس، افاسمان و وزن هنگام تولد از ارزش پيشگويي‌كننده بالاتري نسبت به سن، تعداد حاملگي و نزول جنين برخوردار هستند.
چكيده لاتين :
Introduction: Induction of labor is a common procedure in modern obstetrics. Studies showed that success of induction is related to maternal age, body mass index, parity, gestational age, cervical dilatation, cervical ripening before induction, and cervical length. This study was performed with aim to investigate the relationship between induction success and Bishop score.
Methods: This cross-sectional study was performed on 539 pregnant women referred to Beasat hospital in Sanandaj and were hospitalized for labor induction between 2012- 2013. Data collection tools included a questionnaire containing the questions about demographic characteristics, obstetric history, information about Bishop score, induction of labor, mode of delivery, birth weight and first and fifth minutes Apgar score. Das was analyzed by SPSS software (version 20) and Chi-square test, t-test and logistic regression. PResults: There was no significant difference between induction success and Bishop score (P=0.286). There was significant difference between induction success and cervical dilatation (P<0.001), effacement (P=0.004), birth weight, method of induction (P=0.000), and gravidity (P=0.002), but had no difference with fetal decent (P=0.433), maternal age (P=0.433) and parity (P=0.286). A total of 218 women (70.8%) were nuliparous and 83 (35.99%) multiparous, and 412 women (76.43%) had vaginal delivery and the others had cesarean due to failure of induction. Based on logistic regression model, there was significant difference between effacement, dilatation of cervix, gravidity, method of induction (P=0.000) and birth weight (P=0.001) with success of induction.
Conclusion: Cervical dilatation, effacement and birth weight have higher predictive value than age, gravidity and fetal decent.
