تأثير قصه گويي قصص قرآني بر سازش يافتگي كودكان پيش دبستاني

Effects of Quran Folktale on Adjustment of Preschool Children

زمينه و هدف: قصه­ گويي در طول تاريخ براي افراد جذابيت و كشش خاصي داشته است و در مورد كودكان يك شيوه تربيتي محسوب مي­شود. به همين دليل، قصه ­گويي يكي از ابزارهاي مهم اصلاح رفتار كودكان محسوب مي­ شود؛ بنابراين پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير قصه ­هاي قرآني بر سازش ­يافتگي كودكان پيش ­دبستاني صورت گرفت. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع نيمه ­آزمايشي بود. جامعه آماري تحقيق شامل همه دانش ­آموزان پيش ­دبستاني شهر خوي در سال تحصيلي 1394 -1393 بود. حجم نمونه پژوهش، شامل 40 كودك 5-6 ساله (20 نفر گروه آزمايش و 20 نفر گروه گواه) بودند كه با روش نمونه­ گيري در دسترس از دو كلاس يك مدرسه انتخاب شده و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و گواه اختصاص داده شدند. اعضاي گروه آزمايش طي 8 جلسه يك­ ساعته تحت آموزش قصه­ گويي قرار گرفتند. ابزار اندازه‌گيري پرسشنامه سازش­ يافتگي سينها و سينگ (1993) بود كه در دو مرحله پيش ­آزمون و پس ­آزمون اجرا شد. تحليل داده ­ها با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس انجام شد. يافته‌‌ها: نتايج حاصل از آزمون فرضيه ­هاي پژوهش نشان داد كه بين ميانگين نمرات كودكان گروه آزمايش و گواه در سازش­ يافتگي اجتماعي تفاوت معناداري به نفع گروه آزمايش وجود دارد (0/05 > p). اما در دو مؤلفه سازش ­يافتگي عاطفي و سازش ­يافتگي آموزشي تفاوت معناداري بين دو گروه مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: براي افزايش سازش­ يافتگي اجتماعي كودكان در مراكز پيش ­دبستاني، مي­توان از شيوه قصه­ گويي به ويژه قصص قرآني استفاده كرد.

Background and Purpose: Throughout history, storytelling has always been an interest of people and in the case of children; it is an educational process. For this reason, storytelling is one of the most important means of modifying the behavior of children. Therefore, the present study was conducted with the aim of determining the effect of Quran folktale on adjustment in pre-school student. Method: The present study was a semi-experimental design. The statistical population of the study consisted of all preschool students in Khoy city in the academic year of 2014 -2015.The sample of the study consisted of 40 children aged 5-6 years old (20 experimental and 20 control group) were selected by available sampling from two classes of a school and randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group was trained Quran folktale in 8 sessions. To collect data, adjustment questionnaire (Sinha & Singh, 1993) was used which was carried out in two stages of pre-test and post-test. Data were analyzed using covariance analysis. Results: The results of hypotheses tests showed that there is a significant difference between the mean scores of experimental and control groups in social adjustment and the average of experimental group was more than control group (P ˂ 0.05). But there was no significant difference in the emotional adjustment and academic adjustment between groups. Conclusion: To increase the social adjustment of children in preschool centers, storytelling especially Quran folktale can be used.