مقايسه مهارت‌هاي رواني حركتي و سازش يافتگي اجتماعي در دانش آموزان پيش دبستاني رفته و نرفته

Comparison of Psycho-Motor Skills and Social Adjustment in Students with and without Pre-School Experience

زمينه و هدف: با توجه به پيشرفت علم و فنّاوري در قرن حاضر و تبلور اين نكته كه شكوفايي يك كشور از بستر آموزش‌وپرورش برمي‌خيزد، نياز به گسترش دوره پيش از دبستان، بيش از گذشته خود را نمايان مي‌سازد. پژوهش حال حاضر با هدف بررسي نقش آموزش پيش‌دبستاني بر مهارت‌هاي رواني- حركتي و سازش‌يافتگي اجتماعي در دانش آموزان ابتدايي انجام ‌شده است. روش: پژوهش حاضر يك پژوهش پس­رويدادي (علي- مقايسه‌اي) است. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان ابتدايي شهرستان خوي در سال تحصيلي 93-92 كه تعداد آن‌ها 1900 نفر بود. براي نمونه‌گيري از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي تعداد 320 كه 160 نفر آنها داراي تجربه پيش‌دبستان و 160 نفر فاقد تجربه پيش‌دبستاني بودند به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده شامل پرسشنامه رفتار سازشي(لامبرت وهمكاران، 1974) و آزمون رشد حركتي (لينكلن ازرتسكي، 1945) بود. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس چند متغيري استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل آزمون واريانس چندمتغيري نشان داد كه آموزش پيش‌دبستاني باعث افزايش مهارت‌هاي رواني - حركتي و سازش‌يافتگي در تمامي مؤلفه‌هاي آن‌ها در دانش آموزان باتجربه آموزش پيش‌دبستاني شده است (0/001> p). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش حال حاضر آموزش پيش‌دبستاني مي‌تواند به‌عنوان يكي از كارآمدترين روش‌هاي افزايش مهارت‌هاي رواني - حركتي و سازش‌يافتگي اجتماعي در دانش آموزان باشد. تلويحات نتيجه به‌دست‌آمده در مقاله موردبحث قرارگرفته است.

Background and Purpose: Given the advancement of science and technology in the present century, and the crystallization of the fact that the prosperity of a country emerges from education, the need to expand the primary school reveals itself more than ever before. The current research aims to investigate the role of preschool education on psycho-motor skills and social adjustment in elementary students. Method: The research method is a causal-comparative study. The statistical population included all elementary students of Khoy city in the academic year of 2013- 2014 (1900 student) that 320 of them were selected by stratified sampling method (160 students in each group). The instrument used included the adaptive bdhavior inventory for children (Lambert & et al, 1984) and motor development test (Lincoln Oseretsky, 1978). Data analysis was performed using multivariate analysis of variance. Results: The results of multivariate analysis of variance analysis showed that preschool education has increased psychomotor skills and adaptation in all of components in students with preschool education experience (P < 0.001). Conclusion: Based on the results of this research, primary education can be considered as one of the most effective methods for improving psychomotor skills and social adaptation in students. The implications of the result are discussed in the article.