رابطه شوخ طبعي و سبك هاي مقابله اي پدران با سطح سازش يافتگي فرزندان

The Relationship between Father Humor and Coping Styles with the Level of Children Adaptation

زمينه و هدف: رابطه گرم و عاطفي والدين و مديريت تنش در خانواده مي­ تواند نقش مهمي در سازش­ يافتگي فرزندان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه شوخ­طبعي و سبك ­هاي مقابله پدر با سازش ­يافتگي دانش­ آموزان انجام شد. روش: طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود و جامعه آماري شامل تمامي دانش ­آموزان مقطع ابتدايي شهرستان گاليكش در سال تحصيلي 96-95 بود. نمونه موردمطالعه شامل 250 دانش­ آموز (122 پسر و 128 دختر) بود كه به شيوه نمونه­ گيري طبقه ­اي انتخاب شدند. آزمودني­ ها به پرسش­نامه سبك­ هاي مقابله­ با (اندلر و پاركر،1990)، پرسش­نامه سازش ­يافتگي اجتماعي (پي­كل و ويسمن، 1999)، و مقياس شوخ ­طبعي (مارتين و لفكورت، 1983) پاسخ دادند. داده ­ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندمتغيره تحليل شدند. يافته­ ها: نتايج نشان­ داد كه شوخ­ طبعي با سازش ­يافتگي دانش­ آموزان رابطه مثبت دارد (0/05p ≤ ). همچنين سبك مقابله­ اي مسئله­ مدار با سازش ­يافتگي، رابطه مثبت و سبك ­هاي مقابله­ اي اجتنابي و هيجان­ مدار با سازش­ يافتگي، رابطه منفي دارد (0/05p ≤ ). بين شوخ‌طبعي با سبك مقابله ­اي مسئله مدار نيز رابطه مثبت، و بين شوخ­ طبعي با سبك­ هاي مقابله ­اي اجتنابي و هيجان­ مدار رابطه منفي وجود دارد (0/05p ≤ ). نتيجه ­گيري: با توجه به يافته ­هاي پژوهش حاضر مي ­توان نتيجه گرفت كه با افزايش سطح شوخ ­طبعي و سبك ­هاي مقابله­ اي مسئله ­مدار در پدران، سازش­ يافتگي فرزندان افزايش مي ­يابد. واژه‌هاي كليدي: شوخ طبعي، سازش يافتگي، سبك هاي مقابله اي

Background and Purpose: The warm and emotional relationship between parents with children and the management of tension in the family can play an important role in children's reconciliation. The purpose of this study was to investigate the relationship between father’s humor and coping styles with adaptation of students. Method: The present study was a descriptive-correlational study. Statistical population of this study consisted of all elementary students have been studying in Galikesh city in the academic year of 2016 -2017. The sample consisted of 250 students (122 boys and 128 girls) selected by sampling method. The participants responded to coping inventory for stressful situation (Endler & Parker, 1990), social adjustment scale (Paykel and Weissman, 1999) and sense of humor scale (Martin & Lecfort, 1983). The data were analyzed by correlation coefficient and multiple regression analysis. Results: The results showed that there is a significant positive correlation between father humor with students' adjustment. Also, there is a positive correlation between problem-oriented coping style with adaptation of children, and avoidant and emotional coping styles with adaptation have a significant negative relationship (P ≤ 0/05). There is also a significant positive correlation between problem-oriented coping style with humor, and a significant negative correlation between humor with avoidant coping styles. Conclusion: According to the findings of this study, it can be concluded that increasing the level of humor and problem-solving styles in fathers leads to improvement of children's