تأثير برنامه درماني گربه مقابله گر بركاهش نشانه هاي اختلال اضطرابي در كودكان

The Impact of Coping Cat Program on Symptoms Reduction in Children with Anxiety Disorders

زمينه و هدف: اختلال­هاي اضطرابي در كودكان يكي از مهم­ ترين علل سازش ­­نايافتگي كودكان است. هدف پژوهش حاضر تعيين تأثير برنامه درماني گربه مقابله‌گر بر كاهش نشانه­­هاي اختلال اضطرابي در كودكان دبستاني بود. روش: طرح پژوهش حاضر، نيمه ­آزمايشي، پيش ­آزمون - پس­ آزمون، پيگيري با گروه گواه بود. جامعه پژوهش حاضر را دختران و پسران 9 تا 11 سال مبتلا به مشكلات اضطرابي تشكيل دادند. روش نمونه ­گيري به‌صورت در دسترس بود، به اين صورت كه از بين مدارس شهر تهران و با استفاده از مقياس چندبعدي اضطراب كودكان (مارچ و همكاران، 1997)، 32 كودك كه داراي نشانه‌هاي اختلال‌هاي اضطرابي بودند انتخاب و سپس به شيوه تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جاي دهي شده­اند (16 كودك در هر گروه). كودكان گروه آزمايش تحت برنامه درماني گربه مقابله­ گر قرار گرفتند ولي گروه گواه هيچ مداخله‌اي را دريافت نكردند. پس از پايان مداخله از هر دو گروه آزمايش و گواه، پس ­آزمون و بعد از يك ماه پيگيري تأثير درمان انجام شد. يافته‌ها: براي تحليل داده­ هاي حاصله از روش تحليل اسپانوا استفاده شد كه نتايج نشان داد به­ طوركلي برنامه درماني گربه مقابله­ گر در كاهش اختلال ­هاي اضطرابي در كودكان تأثير معنادار داشته و تأثير اين شيوه درماني بر تمامي نشانه ­هاي اختلال‌هاي اضطرابي در دوره پيگيري يك‌ماهه، پايدار بوده است (0/05>p). نتيجه­ گيري: برنامه درماني گربه مقابله­ گر مي­ تواند با تشخيص نشانه­ هاي تحريك اضطراب ناخواسته به كودكان و استفاده از اين نشانه­ ها به‌عنوان راهنما در جهت به­ كارگيري راهبردهاي مديريت اضطراب به كاهش اختلال‌هاي اضطرابي در كودكان منجر شود.

Background and Purpose: Anxiety disorder in children is one of the most important causes of maladjustment in children. The present study was designed for evaluating the effectiveness of the Coping Cat treatment program on reducing symptoms of anxiety disorder in elementary school children. Method: This is semi-experimental, pre and post-test design with control group. Study population consisted of 9-11 age male and female children with anxiety disorders. Utilizing Multidimensional Anxiety Scale for Children (March and et al, 1997), and through a purposeful sampling method, 32 children from Tehran province were recruited and randomly assigned to 16 children in each group. The Coping Cat intervention administered for the experiment group, while there was no intervention for the control group. After intervention, post-test, and then after one month, the follow-up test was administered for the both groups. Results: SPANOVA analysis revealed that coping cat treatment program had a significant effectiveness on amelioration of symptoms of anxiety disorders in children. Also, this program has a significant effect on anxiety disorders variables on 1 month follow-up period (P<0.05). Conclusion: Accordingly, we can conclude that the Coping Cat program can lead to reduction of anxiety disorder in children by identifying signs of unwanted anxiety and using these signs as a guide for applying anxiety management strategies.