تأثير حركت‌هاي فعال‌كننده سيستم وستيبولار بر تحول اجتماعي كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم

Effectiveness of Vestibular Stimulation on Social Development in Children with Autism Spectrum Disorder

زمينه و هدف: تحول اجتماعي عامل كليدي در درمان كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم است كه روش­ هاي مختلفي جهت بهبود سطح مهارت­ ها و سازش­ يافتگي اجتماعي آنها پيشنهاد شده است. در اين پژوهش، تأثير حركت­هاي فعال­ كننده سيستم وستيبولار بر تحول اجتماعي كودكان داراي اختلال اوتيسم بررسي شد. روش: پژوهش حاضر از نوع ­آزمايشي و با طرح پيش­ آزمون- پس ­آزمون - پيگيري با گروه گواه است. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي مدارس اوتيسم شهر بوشهر در سال 1396 بودندكه از ميان آنها سه مدرسه به روش نمونه­ گيري تصادفي خوشه ­اي انتخاب شدند. سپس از اين مدارس، 30 دانش­آموز به صورت تصادفي به عنوان نمونه انتخاب و درگروه­هاي آزمايش و گواه ( 15نفر براي هر گروه) جاي دهي شدند. براي ارزيابي تحول اجتماعي از پرسشنامه تحول اجتماعي واينلند استفاده شد. سپس بر روي گروه آزمايش مداخله صورت گرفت. براي تجزيه و تحليل داده­ ها از آزمون تحليـل واريـانس بـا انـدازه ­گيـري مكـرر استفاده شد. يافته­ ها: نتايج پژوهش نشان داد كه حركت­ هاي فعال­ كننده سيستم وستيبولار سبب بهبود مهارت­ هاي خودياري عمومي (0/001≥p)، خودياري در غذا خوردن (0/001 >p)، مهارت پوشيدن (0/001>p)، خود­رهبري (0/001>p)، ارتباط با ديگران (0/001>p)، مهارت­هاي زباني و كلامي (0/001≥p)، توجه به مشغوليات مفيد (0/001>p)، و جنبش و حركات هدفمند (0/001>p) در كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم شده است. نتيجه ­گيري: بر اساس اين يافته ­ها مي­ توان بر اهميت اثربخشي حركت­ هاي فعال­ كننده سيستم وستيبولار بر مهارت­ هاي اجتماعي و سازشي در دانش ­آموزان مبتلا به اختلال اوتيسم و ارائه افق­ هاي جديد در مداخلات باليني اين كودكان، تأكيد كرد و اين روش را به عنوان يك روش مداخله ­اي مؤثر در بخش­هاي مختلف آموزشي و توانبخشي، استفاده كرد.

Background and Purpose: The social development is a key factor in the treatment of children with ASD, for whom various methods have been proposed in terms of improving the skills and competence. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of vestibular stimulation on social development of children with autism disorder. Method: The present study was an experimental and pre-test-posttest-follow-up study with control group. The statistical population of this study included all the special schools for autistic children in Bushehr in 2017. Then, from these schools, 30 students were randomly selected as samples and assigned to the experimental and control groups (15 per group). Vineland social maturity scale had been used for data collection. Then, an intervention was performed on the experimental group and ANOVA with repeated measure was used to analyze the data. Results: The results of this study showed that vestibular activator improves general self-help (p≤0/001), eating (p<0/001), dressing (p<0/001), self-direction (p<0/001), communication (p<0/001), verbal and linguistic skills (p≤0/001), attention to useful activities (p<0/001), as well as purposeful movements and gestures (p<0/001) in children with autism spectrum disorder. Conclusion: Based on the findings of this study, we can emphasize the importance of the effectiveness of vestibular stimulation on social and adaptive skills in students with autism spectrum disorder. As a result, it is recommended to use this method as an effective intervention in various educational and rehabilitation centers.