اثربخشي درمان متمركز بر هيجان، بر سبك هاي تنظيم هيجان و شدت علائم وسواس در زنان مبتلا به اختلال وسواسي اجباري

The Effectiveness of Emotion-Focused Therapy on Emotion Regulation Styles and Severity of Obsessive-Compulsive Symptoms in Women With Obsessive-Compulsive Disorder

اهداف هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي درمان متمركز بر هيجان، بر سبكهاي تنظيم هيجان و شدت علائم وسواس در زنان مبتلا به اختلال وسواسي اجباري است مواد و روشها طرح اين پژوهش، نيمه آزمايشي و از نوع پيش آزمون و پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمام زنان مبتلا به اختلال وسواسي اجباري مراجعه كننده به كلينيكها و مراكز مشاوره شهر اهواز بود. براي انتخاب گروه نمونه واجد شرايط، ابتدا 30 نفر از بيماران مراجعه كننده به مراكز درماني به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند كه تعدادي از آنان به دليل نگذراندن كامل 8 جلسه درمان حذف شدند. در نهايت، گروه نمونه 24نفري زنان بيمار در دو گروه آزمايش (12 نفر) و كنترل (12 نفر) بررسي شدند. براي جمع آوري داده ها در هر سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري، از مقياس وسواسي اجباري بيل براون و پرسشنامه سبكهاي هيجان استفاده شد. براي تحليل داده هاي پژوهش از روش آماري آزمون تحليل كوواريانس چند متغيري (مانگووا) و نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. يافته ها نتايج تحليل كوواريانس چندمتغيري نشان داد بين افراد گروه آزمايش و گروه كنترل از لحاظ سبك تنظيم هيجان پنهان كاري (F=7/70, P<0/01) و شدت علائم وسواس (F=20/84, P<0/001) در مرحله پس آزمون و همچنين، بين زنان بيمار دو گروه از لحاظ سبك پنهان كاري (F=2/60, P<0/05) و شدت علائم وسواس (F=29/99, P<0/001) در مرحله پيگيري، تفاوت معني داري وجود دارد نتيجه گيري به طور كلي نتايج گوياي آن است كه درمان متمركز بر هيجان در دو مرحله پس آزمون و پيگيري منجر به افزايش سبك تنظيم هيجان پنهان كاري و كاهش شدت علائم وسواس در گروه آزمايش، در مقايسه با گروه كنترل مي شود؛ از اين رو روش درماني مذكور به واسطه تمركز ويژه بر مقوله هيجان، مي تواند به عنوان روش درمان مؤثري به منظور كاهش علائم وسواس در بيماران مبتلا به اختلال وسواسي اجباري مورد توجه قرار گيرد.

Objectives This study aimed to investigate the effect of emotion-focused therapy on emotional regulation styles and severity of obsessive-compulsive symptoms in women with Obsessive-Compulsive Disorder (OCD). Methods The present study has a quasi-experimental design with pre-test-post-test and control group with follow-up. The statistical population included all women with OCD referring to clinics and counseling centers of Ahvaz City, Iran. In order to select the eligible samples, 30 women were recruited from the patients referred to the treatment centers by convenience sampling method, but some of them were excluded due to discontinuation of treatment sessions. Finally, a sample of 24 patients were evaluated in experimental group (12 subjects) and control group (12 subjects). To collect data, we used the Yale-Brown obsessive-compulsive scale and affective styles questionnaire. The obtained data were analyzed using covariance analysis in SPSS V. 22. Results Multivariate ANOVA test results showed that there was significant difference between test and study groups in terms of concealing style (P≥0.01, F=7.70) and severity of obsessive-compulsive symptoms (P≥0.001, F=20.48) after intervention. Moreover, between female patients in both group, a significant difference was found with respect to concealing style (P≥0.05, F=2.60) and severity of obsessive-compulsive symptoms (P≥0.001, F=29.99) during follow-up period. Conclusion Based on the results, emotion-focused therapy is an effective treatment to reduce the symptoms of obsessive-compulsive symptoms in patients with OCD.