تاثير همزمان فعاليت تمريني منظم و ويتامين D بر سطح آپپتوز و آنزيم هاي آنتي اكسيداني بافت قلب در رت هاي نر قرار گرفته در معرض آب اكسيژنه

: اثرات بيولوژيك تركيبات اكسيدكننده قوي در بدن انسان، تحت كنترل عوامل آنتي‌اكسيدان است. اختلال در عمل اندام‌ها ممكن است نتيجه واكنش‌هايي ميان راديكال‌هاي آزاد با غشاء سلول‌ها باشد. معلوم شده است كه هدف اصلي راديكال‌هاي اكسيژن، ليپيدهاي غشاء سلول‌ها مي‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسي آسيب‌پذيري سلول‌هاي ميوكارد و ارزيابي آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني در بافت قلب رت‌هاي نر مي‌باشد. مواد و روش‌ها: 60 سر رت نر بالغ از نژاد ويستار با وزن 20±220 گرم و سن 8 تا 10 هفته به‌طور تصادفي براساس مداخلات استرس، ويتامين D و فعاليت تمريني منظم به 10 گروه شش نفره شامل ويتامين D و فعاليت تمريني منظم، گروه شاهد، آب اكسيژنه (H)، آب اكسيژنه دو برابر (2H)، آب اكسيژنه + ويتامين دي (HD)، آب اكسيژنه دو برابر + ويتامين دي (2HD)، آب اكسيژنه + تمرين (HE)، آب اكسيژنه دو برابر + تمرين (2HE)، آب اكسيژنه + تمرين + ويتامين دي (HDE)، آب اكسيژنه دو برابر + تمرين + ويتامين دي (2HDE) و نهايتاً دي متيل سولفوكسايد + سالين(DMSO) تقسيم و به مدت 8 هفته تحت پروتكل مداخله قرار گرفتند. سپس غلظت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني در بافت قلب اندازه‌گيري و با استفاده از تجزيه و تحليل واريانس سه طرفه تحليل شد. سطح معناداري برابر 05/0 در نظر گرفته شد. نتايج: يافته‌ها نشان داد كه تمرين باعث افزايش SOD و GPX شد اما افزايش كاتالاز معنادار نبود. همچنين از سوي ديگر تلفيق تمرين، ويتامين D و آب اكسيژنه تأثير هم‌افزايي در مهار فعاليت پروتئين FAS داشت و در حفاظت و پيشگيري از عوارض ناشي از آپپتوز و التهاب ميوكارد مؤثر بود. نتيجه‌گيري: در رابطه با مصرف دوزهاي مختلف H2O2 در مقايسه با گروه تمرين و D به تنهايي و يا گروه كنترل نشان داده شد كه تركيب تمرين استقامتي و D باعث افزايش معنادار و خيلي بيشتري در فعاليت آنزيم‌هاي SOD و GPX مي‌شود.

Biological effects of strong oxidizing compounds in the human body are controlled by antioxidant agents. Disorders of the organs may be result of reactions between free radicals and cells membrane. It has been shown that the main objective of the oxygen radicals is the lipids cell membrane. The aim of this study was to evaluate the myocardial cellular vulnerability and the evaluation of antioxidant enzymes in the heart tissue of male rats. Methods: Sixty adult male wistar rats, 220 ± 220 gram and 8-10 weeks years old, were randomly assigned into 10 groups of six by considering stress, vitamin D and regular exercise activities. Groups were control, water Oxygenated water H2O2 (H); twice Oxygen water of 2H2O2 (2H), Oxygen water + Vitamin D (HD), Oxygen water doubles + Vitamin D (2HD), Oxygenated water + Exercise (HE), Oxygenated water twice + Exercise (2HE)), Oxygenated Water + Exercise + Vitamin D (HDE), Oxygenated Water + Double Exercise + Vitamin D (2HDE) and finally Diethyl Sulfoxide + Saline (DMSO) were subjected to an intervention protocol for 8 weeks. Then, the concentration of antioxidant enzymes in measuring heart tissue analysis of variance was analyzed by the three-way anova. The significance level was set at 0.05. Results: The results showed that exercise increased SOD and GPX, but catalase increase was not significant. Also, exercise interaction with vitamin D also increased the antioxidant enzymes, but these enzymes did not increase in groups which did not complete the exercise. On the other hand the concentration of malondialdehyde MDA increased in these groups. The combination of exercise, vitamin D and oxygenated water has a synergistic effect on inhibiting the activity of the FAS protein, and is effective in protect and controlling the complications of apoptosis and myocardial inflammation. Conclusion: Concerning the use of different doses of H2O2 in comparison with the training group and D alone or in the control group, it was shown that the combination of endurance training and D increased significantly the activity of SOD and GPX enzymes.