اثر بربرين هيدروكلرايد بر اختلالات شناختي، يادگيري، حافظه و عملكرد حركتي در موش هاي صحرايي با اعتياد به متامفتامين

: مت آمفتامين (METH) يك محرك قوي دستگاه عصبي مركزي مي­ باشد كه عملكرد نوروترنسميترهاي خاصي در مغز را تقليد مي­كند و باعث آزادسازي دوپامين و سروتونين و افزايش مقدار گلوتامات در مغز مي­ شود. سوء مصرف آن باعث اختلالات حركتي مي­ شود و هيچ دارويي براي درمان وجود ندارد. اين مطالعه با هدف بررسي تأثير بربرين بر اختلالات شناختي- حركتي ناشي از اعتياد متامفتامين در موش صحرايي صورت گرفت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه، 30 سر موش صحرايي نژاد ويستار انتخاب و به طور تصادفي به سه گروه مساوي تقسيم شدند كه شامل: شاهد، داراي اعتياد به مت آمفتامين، داراي اعتياد به مت آمفتامين كه در دوره سه هفته اي خروج، بربرين هيدروكلرايد را (mg/kg/day100) دريافت كردند. دو گروه اعتيادي، مت آمفتامين را براي دو هفته تا دوز (mg/kg/day12) دريافت كرده بودند. سپس در پايان سه هفته ترك با آزمون هاي رفتاري مازy و ماز آبي موريس مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج: دو هفته اعتياد به مت آمفتامين، اختلال عملكرد شناختي- حركتي در موش ها ايجاد كرد و درمان سه هفته اي با بربرين هيدروكلرايد سبب افزايش معني داري در ماز y از جهت درصد ورود به بازوي ناشناخته و درصد تناوب حركت نسبت به گروه فاقد درمان (05/0 p <) گرديد. همچنين اين گروه افزايش معني داري در ميزان تحرك و درصد زمان و فركانس حركت موش ها در محدوده سكو در روز پروب در ماز آبي موريس نسبت به گروه فاقد درمان نشان داد (05/0 p <). نتيجه‌گيري: تجويز بربرين هيدروكلريد به مدت 3 هفته در دوره ترك، باعث بهبود اختلال عملكرد شناختي- حركتي در معتادان متامفتامين مي­شود.