مصداق شناسي قانون گريزي خليفه سوم و تاثير آن در انحطاط جامعه از منظر نهج البلاغه

قانون‌گريزي، از مهم ترين عواملي است كه جامعه را به سوي انحطاط، سوق مي‌هد. لذا امام علي عليه‌السلام در نهج‌البلاغه مصاديق آن را مورد اشاره و بررسي قرار داده‌اند. واكاوي قانون‌گريزي‌هاي دوران عثمان،از اين جهت كه تصويري از زمينه‌ها و عوامل انحراف جامعه و انحطاط آن را نشان مي دهد، اهميت دارد. عثمان از اجراي بعضي از قوانين خودداري نمود،يا قانون را به صورتي كه مطابق منفعت و خواست خود مي‌ديد تفسير كرد. او، در انتخاب كارگزاران و تقسيم بيت‌المال و توجه به اعتراضات مردم، قوانين پذيرفته‌شده اسلامي كه منبعث از احكام قرآن وسنت پيامبرﷺ بود را كنار نهاد.اقدامات او، باعث بروز نشانه‌هاي انحطاط و ايجاد نارضايتي عمومي شد. پژوهش حاضر با هدف تبيين نقش قانون‌گريزي در انحطاط جامعه از منظر نهج‌البلاغه تدوين شده و موضوع، به روش توصيفيتحليلي مورد بررسي قرار گرفته‌است.نتايج پژوهش، وجود رابطه معنا دار بين قانون‌گريزي‌هاي عثمان و انحطاط جامعه را نشان مي‌دهد.