فراواني رفتارهاي پرخطر در افراد HIV مثبت مراجعه كننده به مراكز بيماري هاي رفتاري شهرستان هاي كرمان و رفسنجان در سال 1391

Frequency of High Risk Behaviour in HIV Positive Patients Referred to Centers for Behavioural Disorders of Rafsanjan and Kerman in 2012

بيماري ايدز به عنوان يك چالش مهم بهداشتي رابطه تنگاتنگي با رفتارهاي پرخطر دارد. الگو و تغييرات رفتارهاي پرخطر مربوط به HIV(ويروس نقص ايمني انساني) يك عامل تعيين كننده مهم در ايجاد اپيدمي HIV در سطح جامعه است. مطالعه حاضر با هدف بررسي فراواني و الگوهاي رفتارهاي پرخطر در دوره هاي قبل و بعد از تشخيص بيماري در افراد HIV مثبت انجام شد.مواد و روش ها در اين مطالعه مقطعي، 130 نفر از افراد HIV مثبت داراي كد و پرونده در مركز بهداشتي درماني شماره 1 شهر رفسنجان (55 نفر) و مركز مشاوره بيماري هاي رفتاري كرمان (75 نفر) در سال 1391 به روش سرشماري مورد بررسي قرار گرفتند. بيماران با استفاده از چك ليست محقق ساخته توسط روان پزشك مورد مصاحبه قرار گرفته و اطلاعات لازم در زمينه وجود رفتارهاي پرخطر در قبل و بعد از تشخيص عفونت HIV جمع آوري گرديد. داده ها با استفاده از آزمون هاي مجذور كاي، دقيق فيشر و آزمون مك نمار مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتيجه گيري بر اساس يافته ها، رفتارهاي پرخطر و عوامل احتمالي ايجاد عفونت HIV در اين مطالعه مشابه الگوي كشوري بود. از آن جايي كه معتادان تزريقي HIVمثبت در معرض رفتارهاي پرخطر جنسي هستند، لازم است كه آگاهي و مشاوره لازم در اين زمينه در اختيار آنها قرار گرفته و مداخلات لازم در زمينه كاهش رفتارهاي پرخطر جنسي در آنها انجام گيرد.

Acquired Immunodeficiency Syndrome (AIDS) as a major health challenge has close relationship with high-risk behaviour. Patterns and changes in risk behaviour associated with HIV are important factors in creating a community-level HIV epidemic. The current study examined the prevalence and patterns of risky behaviour before and after the diagnosis of HIV-positive individuals. Materials an‎d Methods In this cross-sectional study, 130 HIV-positive people were selected through census method in Rafsanjan health center 1 (n = 55) and Kerman behavioral diseases center (n = 75) in 2012. The patients were interviewed thrugh of checklist made by resercher by a psychiatrist and necessary information was collected before and after the diagnosis of HIV infection. Data were analyzed using chi-square, Fisher's exact, and McNemar's tests. Results The mean age of patients was 40.12 ± 8.20 years and most of them were male. Before HIV diagnosis, the frequencies of injecting drugs, the use of collaborative injection tools and unprotected sexual behavior were 61.5%, 43.1% and 40%, respectively. Conclusion According to findings, the probable cause of the high-risk behavior for HIV infection in this study was similar to the national pattern. Risky behavior had significant changes in different directions after diagnosis