بررسي تأثير اطلاع از روند وضعيت بيمار، بر سطح اضطراب اعضاي خانواده افراد دچار آسيب تروماتيك مغزي بستري در بيمارستان

The effect of providing information about the patient’s condition on the anxiety level of the family members of hospitalized patients with traumatic brain injury

زمينه و هدف: اضطراب يكي از شايع‌ترين اختلالات رواني در خانواده افراد مبتلا به آسيب تروماتيك مغزي است. اين مطالعه، با هدف تعيين تأثير اطلاع از روند وضعيت بيمار، بر سطح اضطراب خانواده افراد دچار آسيب تروماتيك مغزي بستري در بيمارستان انجام ‌گرفته است. روش بررسي: اين مطالعه نيمه تجربي داراي گروه شاهد در مورد 90 نفر از اعضاي خانواده افراد دچار آسيب تروماتيك مغزي بستري در بيمارستان باهنر شهر كرمان در سال 1395 انجام يافته است. نمونه‌ها به روش مستمر از بخش‌هاي مراقبت ويژه انتخاب و دو گروه شاهد و مداخله را تشكيل دادند. در گروه مداخله اطلاع‌رساني درباره تغييرات وضعيت بيمار، توسط پرستار و طي سه روز اول بستري در بخش مراقبت ويژه بيمار انجام يافت. گروه شاهد در اين مدت، از مراقبت و آموزش‌هاي معمول توسط پرستاران بخش برخوردار بودند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه اضطراب اشپيل‌برگر بود. از آزمون تي‌مستقل و تي‌زوجي براي مقايسه ميانگين نمرات اضطراب در نرم‌افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. يافته‌ها: قبل از مداخله، بين ميانگين نمره اضطراب آشكار، پنهان و كلي دو گروه اختلاف آماري معنادار وجود نداشت (05/0p>). اما پس از مداخله در گروه آزمون ميانگين نمره اضطراب آشكار (26/7±51/45)، پنهان (51/6±42/45) و كلي (72/12±93/90) به طور معناداري (05/0p<) نسبت به ميانگين نمره اضطراب آشكار (42/9±22/49)، پنهان (15/9±02/49) و كلي (67/17±24/98) گروه شاهد، كاهش نشان داد. نتيجه‌گيري: اطلاع‌رساني به صورت برنامه‌ريزي شده، از روند و تغييرات وضعيت افراد دچار آسيب تروماتيك مغزي بستري در بيمارستان مي‌تواند به‌ طور معناداري موجب كاهش اضطراب اعضاي خانواده اين بيماران بشود.

Background & Aim: Anxiety is one of the most common psychiatric disorders in the family of patients with traumatic brain injury. This study aimed to determine the effect of providing information about the patient’s condition on the anxiety level of the family members of hospitalized patients with traumatic brain injury. Methods & Materials: This quasi-experimental study was conducted on 90 family members of traumatic brain injury patients admitted to Shahid Bahonar hospital in Kerman in 2016. The participants were selected by the consecutive sampling method and were assigned to intervention and control groups. In the intervention, the participants were informed by the nurse about changes in the patient’s condition during the first three days of admission to intensive care unit. During this period, the control received routine care. Data collection tool was the Spielberger anxiety inventory. Independent and paired t-test were used to compare the mean scores of anxiety using the SPSS software version 16. Results: There was no statistically significant difference in the mean scores of overt, covert and general anxiety between the two groups before the intervention (P>0.05). However, after the intervention in the experimental group, the mean scores of overt anxiety (45.51±7.26), covert anxiety (45.42±6.51) and general anxiety (90.93±12.72) decreased (P<0.05) compared to the mean scores of overt anxiety (49.22±9.42), covert anxiety (49.02±9.15) and general anxiety (98.24±17.67) in the control group. Conclusion: Providing planned information on changes in the condition of hospitalized patients with traumatic brain injury can reduce the anxiety of family members of these patients.