اثربخشي گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر تنظيم شناختي هيجان و ناگويي هيجاني بيماران مبتلا به ديابت نوع دو

Effectiveness of Group Therapy Based on Acceptance and Commitment on Cognitive Emotion Regulation and Alexithymia of Patients with Type 2 Diabetes

ديابت نوع دو يكي از شايع ترين بيماري هاي مزمن است كه محدوديت هاي زيادي براي بيماران و خانواده هاي آنان ايجاد مي كند. از اين رو بهبود ويژگي هاي روانشناختي اين افراد مورد توجه بسياري از درمانگران قرار گرفته است. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر تنظيم شناختي هيجان و ناگويي هيجاني بيماران مبتلا به ديابت نوع دو انجام شد. روش كار پژوهش حاضر نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمونو با گروه كنترلبود. جامعه پژوهش همه بيماران مبتلا به ديابت نوع دو مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر اهواز در سال 1394 بودند. در مجموع 30 بيمار با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروهمساوي (هر گروه 15 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقه اي با روش گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد آموزش ديد و گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفت. گروه ها پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان Garnefski et al. و مقياس ناگويي هيجاني تورنتو Bagby et al. را به عنوانپيش آزمون و پس آزمون تكميل كردند. داده هابا روش تحليل كوواريانس چندمتغيري (Mancova) و به كمك نرم افزار SPSS-21 تحليل شدند. يافته ها يافته ها نشان داد در مرحله پس آزمون بين ميانگين هاي تنظيم شناختي هيجان و ناگويي هيجاني گروه هاي آزمايش و كنترل تفاوت معناداري وجود داشت. به عبارت ديگر روش گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد به طور معناداري باعث افزايش تنظيم شناختي هيجان و كاهش ناگويي هيجاني بيماران مبتلا به ديابت نوع دو شد (0/01 > P). نتيجه گيري با توجه به تاثير گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر تنظيم شناختي هيجان و ناگويي هيجاني توصيه مي شود مشاوران، درمانگران و روانشناسان باليني از روش مذكور براي افزايش تنظيم شناختي هيجان و كاهش ناگويي هيجاني بيماران مبتلا به ديابت نوع دو استفاده كنند.

Type 2 diabetes is the most common chronic disease that creates a lot of restrictions for patients and their families. Hence promotion of psychological characteristics of this group has been considered by many therapists. This study aimed at investigating the effect of group therapy based on acceptance and commitment on cognitive emotion regulation and alexithymia of patients with type 2 diabetes. Methods The present research was semi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group. The population of the research included all patients with type 2 diabetes that had referred to health care centers of Ahvaz city, during year 2015. Overall, 30 patient were selected through available sampling method and randomly assigned to 2 equal groups (each group consisted of 15 people). The experimental group took part in eight 90-minute sessions of group therapy based on acceptance and commitment and the control group was placed on the waiting list. Groups completed the Garnefski et al. cognitive emotion regulation questionnaire and Bagby et al. Toronto alexithymia scale as a pre-test and post-test. Data were analyzed by Multivariate Analysis of Covariance (MONCOVA) method and using the SPSS-21 software. Results The findings showed that there was a significant difference between the averages of cognitive emotion regulation and alexithymia of experimental and control groups in the post-test stage. On the other hand, the method of group therapy based on acceptance and commitment significantly led to an increase in cognitive emotion regulation and decrease in alexithymia of patients with type 2 diabetes (P Conclusions According to the effect of group therapy based on acceptance and commitment on cognitive emotion regulation and alexithymia, it is suggested for counselors, therapists, and clinical psychologists to use the mentioned method to increase cognitive emotion regulation and decrease alexithymia of patients with type 2 diabetes.