شماره ركورد :
1021582
عنوان مقاله :
مقايسه اثر درماني ريسپريدون و آرپيپرازول در تركيب با والپروات سديم در بيماران مانياي حاد يا مختلط
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of the Efficacy of Risperidone and Aripiprazole in Combination with Sodium Valproate in Patients with Acute Manic or Mixed Episodes
پديد آورندگان :
ديه جي، بهمن دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران - مركز تحقيقات سايكوز - گروه روان پزشكي , ناظري آستانه، علي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران -گروه روان پزشكي , رضايي، اميد دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران - مركز تحقيقات سايكوز - گروه روان پزشكي , بيگلريان، اكبر دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران - گروه آمار , امانت، نصير دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران - مركز تحقيقات سلامت در حوادث و بلايا
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
52
تا صفحه :
59
كليدواژه :
اختلال دوقطبي , آريپيپرازول و ريسپريدون , درمان تركيبي و والپروات
چكيده فارسي :
با افزايش تعداد عوامل درماني موثر، مانيا همچنان يك مشكل چالش برانگيز براي سيستم هاي بهداشتي درماني باقي مانده است. اين مطالعه مقايسه اثر درماني ريسپريدون و آريپپرازول در تركيب با والپروات سديم در بيماران دو قطبي مانياي حاد يا با دوره مختلط بستري شده در بيمارستان روانپزشكي رازي تهران مي باشد. روش كار اين مطالعه به روش كارآزمايي باليني تصادفي دو سو كور در دو گروه 20 نفره (18-65 سال) بيماران مبتلا به اختلال دوقطبي نوع يك در دورهٔ مانيا يا مختلط، انجام شد. بيماران به طور تصادفي، در دو گروه دريافت كننده آريپيپرازول و ريسپريدون در تركيب با والپروات سديم قرار گرفتند و پاسخ درماني با مقياس يانگ و ميزان افزايش وزن در هفته 3 و 6 ارزيابي شد داده ها با استفاده از آزمون هاي كاي- دو، تي زوجي و تحليل كوواريانس و اندازه گيري مكرر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها شركت كنندگان از نظر مشخصات دموگرافيك تفاوت معناداري نداشتند ارزيابي پاسخ درماني بعد از هفته هاي 3 و 6 (كاهش 50 درصدي در مقياس يانگ) در هر دو گروه اختلاف معني داري بين دو تركيب درماني را نشان نداد تركيب والپرات سديم و ريسپريدون افزايش وزن بيشتري را در پايان هفته 6 نسبت به تركيب والپرات و آرپيپرازول نشان داد (0/001 > P). نتيجه گيري بر اساس نتايج اين مطالعه تركيب هاي دارويي ذكر شده در اختلال دو قطبي نوع يك با دورهٔ مانيا يا مختلط موثر و داراي اثر درماني مشابهي بود و به طوري كه هر دو درمان موثر و قابل استفاده است. ليكن با توجه به افزايش وزن كمتر تركيب والپروات و آريپيپرازول در بيماران مستعد افزايش وزن، به اين تركيب به عنوان درماني مناسب، كم ضررتر و موثرتر توصيه مي شود.
چكيده لاتين :
By increasing the number of effective treatments, mania is still remains a challenging problem for health systems. The aim of this study was to compare the efficacy of risperidone and aripiprazole in combination with sodium valproate in bipolar patients with acute manic or mixed episodes who were hospitalized in Razi Psychiatric Hospital in Tehran. Methods This study was conducted as a double-blind randomized clinical trial in two groups of bipolar disorder patients with manic or mixed episodes (age rage, 18-65 years). The patients were randomly categorized into two groups who received valproate with aripiprazole or risperidone. The clinical response was assessed by the Young mania rating scale and weight gain within 3 and 6 weeks. Data were analyzed using the Chi-square test, paired t-test and analysis of covariance and repeated measures. Results The study participants had no significant difference in demographic characteristics. Evaluation of the treatment response after 3 and 6 weeks (50% reduction in the Young's scale) in both groups showed no significant difference between the two therapeutic combinations. The combination of sodium valproate and risperidone showed higher weight gain in comparison with the combination of valproate and aripiprazole at the end of the week 6 (P Conclusions The mentioned therapeutic combinations in the bipolar I disorder with a manic or mixed episode have a similar therapeutic effect. Also, there was no significant difference in their efficacy and both treatments can be used. However, due to the less weight gain, the combination of valproate and aripiprazole is recommended as a safer and more effective therapy in patients who were prone to weight gain
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
روان پرستاري
فايل PDF :
7502284
عنوان نشريه :
روان پرستاري
لينک به اين مدرک :
بازگشت