اثربخشي تمرينات ورزش هوازي در كاهش احساس تنهايي و ارتقاء سطح شادكامي در سالمندان

The Efficacy of Aerobic Exercises in Reducing Loneliness and Promoting Happiness in Elderly

سالمندي مرحله اي از فرآيند زندگي بعد از ميانسالي است كه با مشكلات رواني- عاطفي، وابستگي به ديگران، احساس تنهايي و كاهش توانايي هاي جسماني همراه است. تمرينات ورزش هوازي به ايجاد تمركز، كاهش اضطراب و تجربه عواطف مثبت در سالمندان كمك مي كند. از اين رو پژوهش حاضر به منظور اثربخشي تمرينات ورزش هوازي در كاهش احساس تنهايي و ارتقاء سطح شادكامي سالمندان انجام شد. روش كار روش پژوهش نيمه آزمايشي و طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. 30 سالمند به روش نمونه گيري تصادفي ساده از بين سالمندان بالاي 60 سال در منطقه 8 تهران انتخاب شدند و به روش تصادفي و به طور مساوي در گروه هاي آزمايش و كنترل جايگزين شدند (هر گروه 15 نفر). داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي احساس تنهايي راسل و فرگوسن و شادكامي آكسفورد جمع آوري شدند. تمرينات هوازي در 10 جلسه گروهي براي شركت كنندگان در گروه آزمايش اجرا گرديد و بعد احساس تنهايي و شادكامي در پس آزمون اندازه گيري و داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيري تحليل شدند. يافته ها نتايج نشان داد كه تمرينات ورزش هوازي مي تواند احساس تنهايي سالمندان را به طور معناداري كاهش دهد و سطح شادكامي آنان را به طور معناداري ارتقاء دهد (0/01 > P). نتيجه گيري نتايج پژوهش شواهدي را پيشنهاد مي كند كه تمرينات هوازي روش حركتي - درماني مناسبي براي كاهش احساس تنهايي و ارتقاء شادكامي سالمندان مي باشد. لذا به منظور كاهش احساس تنهايي و ارتقاء سطح شادكامي سالمندان، پيشنهاد مي شود سالمندان به انجام تمرينات هوازي روزانه تشويق شوند.

Elderliness is a stage of the life process after midlife, which is associated with psycho-emotional problems, dependency to others, loneliness and decreased physical abilities. Aerobic exercises help elderly in focusing, decreasing anxiety and experiencing positive emotions. Therefore, this study aimed at investigating the effect of aerobic exercises on reducing loneliness and promoting the level of happiness in elderly. Methods In this experimental study with pretest-posttest and control group, 30 elderly (age > 60) were selected through simple random sampling among elderly in the region 8 of Tehran and equally assigned into the two groups of experimental and control (n = 15, each group). Data were collected using the questionnaires of Rossel and Fergosen loneliness and Oxford happiness. Aerobic exercises treated on participants in the experimental group in 10 group sessions and after that, loneliness and happiness were measured in posttest and the data were analyzed using MANCOVA. Results Results showed that aerobic exercises can significantly reduce loneliness and promote the level of happiness of elderly (P Conclusions The results provide some evidence to suggest that aerobic exercises can be an appropriate motor-therapy technique for reducing loneliness and promoting happiness in elderly. Therefore, in order to reduce loneliness and promote happiness in the elderly, it may be useful for the elderly to be encouraged to do daily aerobic exercises.