بررسي تاثير فراشناخت درماني گروهي بر اضطراب مراقبين بيماران مبتلا به اختلال اسكيزوفرني بستري

Examining the Effect of Metacognitive Group Therapy on Anxiety among Caregivers of Hospitalized Patients with Schizophrenia

اسكيزوفرني يك اختلال شديد و ناتوان كننده است كه در كنار تاثيرات منفي اين بيماري بر خود فرد، تاثيرات منفي فراواني بر مراقب اصلي اين بيماران مي گذارد و مي تواند موجبات اضطراب را در آنان فراهم آورد. درمان فراشناختي به عنوان يكي از درمان هاي موثر براي طيف وسيعي از اختلالات اضطرابي مورد تاييد قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير درمان فراشناختي گروهي بر ميزان اضطراب مراقبين بيماران مبتلا به اختلال اسكيزوفرني بود. روش كار اين مطالعه يك كارآزمايي باليني با استفاده از طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام شد. از ميان كليه مراقبين بيماران مبتلا به اختلال اسكيزوفرني بستري شده در بيمارستان 22 بهمن قزوين، 60 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و در نهايت با توجه به ملاك هاي ورود به پژوهش، تعداد 45 نفر به صورت تصادفي به دو گروه مداخله (23 نفر) و كنترل (22 نفر) تقسيم بندي شدند كه با ريزش سه نفر از گروه مداخله تعداد هر كدام از گروه ها به 20 نفر تقليل يافت. گروه مداخله طي 10 جلسه گروهي 90 دقيقه اي با فاصله 6 روز تحت مداخله فراشناختي ولز قرار گرفتند و در اين مدت براي گروه گواه هيچ گونه مداخله درماني انجام نگرفت. پرسشنامه اضطراب صفت- حالت اسپيلبرگر به عنوان ابزار ارزشيابي در پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري دو ماهه مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و آزمون تحليل واريانس مختلط بين- درون آزمودني ها (تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر) و با نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها نتايج اين پژوهش نشان داد كه ميانگين اضطراب صفت- حالت در گروه مداخله، پس از مداخله درماني فراشناختي در مقايسه با گروه گواه به طور معناداري كاهش پيدا كرده است (0/01> P). اين نتايج بيانگر آن است كه آموزش فراشناخت درماني گروهي در بهبود اضطراب اثربخش بوده و در پس آزمون و پيگيري در مقايسه با پيش آزمون، اضطراب گروه آزمايش به طور معناداري كاهش يافته است. همچنين بين ميانگين نمره اضطراب گروه آزمايش در مرحله پيگيري نسبت به مرحله پس آزمون تفاوت معناداري وجود ندارد (0/05 > P)، كه نشان دهنده تداوم اثربخشي اين درمان تا مرحله پيگيري بود. نتيجه گيري مراقبين بيماران اسكيزوفرني كه تحت درمان فراشناختي قرار گرفتند، نمره اضطراب پايين تري نسبت به گروه شاهد داشتند. بنابراين نتايج حاكي از اين است كه اين درمان باعث كاهش اضطراب مراقبين بيماران مبتلا به اسكيزوفرني مي شود.

Schizophrenia is a severe and disabling disorder which, along with its negative effects on a patients, has numerous negative impacts on primary caregivers of these patients and can cause anxiety in them. Metacognitive therapy as one of the most effective therapies is used for treating a wide range of anxiety disorders. This study aimed to examine the effect of group metacognitive therapy on level of anxiety in caregivers of patients with schizophrenia. Methods This clinical trial was followed by a pretest-posttest design with a control group. Among all caregivers of patients with schizophrenia hospitalized at 22nd Bahman Hospital in Qazvin, 60 individuals were selected using a simple random sampling method. Finally, considering the inclusion criteria, 45 individuals were randomly selected and assigned to two experimental (23 individuals) and control (22 individuals) groups. Since three people from the experimental group abandoned the study, the number of participants placed in each group decreased to 20 people. With six-day intervals, the experimental group took part in ten 90-minute group metacognitive therapy sessions developed by Wells. However, during this time, no therapeutic interventions were conducted on the control group. Spielberger State-Trait Anxiety Inventory was used as an assessment tool in the pretest, posttest, and the two-month follow-up. Data were analyzed via SPSS 23 using descriptive statistics and mixed between-within subjects ANOVA (repeated measures analysis of variance). Results Results of the present study demonstrated that after conducting the metacognitive therapeutic intervention, a mean score of state-trait anxiety obtained by the experimental group significantly decreased compared to that of the control group (P 0.05), which showed the continuation of therapy effectiveness until the follow-up. Conclusions The caregivers of schizophrenic patients who underwent the metacognitive therapy obtained lower anxiety scores compared to the control group. Therefore, the results suggests that this therapy may lead to a decrease in anxiety among caregivers of patients with schizophrenia.