تاثير روان نمايشگري بر مهارت هاي اجتماعي كودكان دبستاني با اختلال نقص توجه و بيش فعالي

The Effect of Psychodrama on Social Skills of School Children Suffering from Attention-Deficit/hyperactivity Disorder

اختلال نقص توجه/بيش فعالي شايع ترين اختلال رفتاري در كودكان است كه سبب ايجاد مشكلات در توانايي هاي اجتماعي، تحصيلي، و زندگي خانوادگي فرد مي شود. روان نمايشگري از جمله روش هاي روان درماني موثر در درمان برخي از اختلالات رواني است. به همين منظور هدف پژوهش حاضر بررسي تآثير روان نمايشگري بر مهارت هاي اجتماعي كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه/بيش فعالي بود. روش كار پژوهش حاضر نيمه تجربي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماري شامل تمامي كودكان دبستاني مبتلا به اختلال نقص توجه/بيش فعالي مراجعه كننده به كلينيك توانبخشي نظام مافي تهران در سال 1395 بود كه نمونه هاي پژوهش از ميان 90 كودك داراي معيار ورود به پژوهش 40 كودك به شيوه در دسترس انتخاب و به طور تصادفي ساده در دو گروه مساوي 20 نفري مداخله و شاهد جايدهي شدند. پرسش نامه مهارت هاي اجتماعي گرشام و اليوت (1990) جهت بررسي مهارت هاي اجتماعي كودكان مورد استفاده قرار گرفت. پس از اجراي پيش آزمون، گروه مداخله 12 جلسه 60-40 دقيقه اي روان نمايشگري را دريافت كردند و گروه شاهد مداخلات روتين را دريافت نمودند. پس از اجراي مداخله، مهارت هاي اجتماعي دو گروه مداخله و شاهد مورد ارزيابي قرار گرفته و داده ها با استفاده از روش هاي آماري توصيفي و توسط آزمون تي اختلافي در نرم افزار SPSS v. 22 تجزيه و تحليل شدند. نتيجه گيري يافته هاي پژوهش مبين اين است كه روان نمايشگري باعث افزايش مهارت هاي اجتماعي كودكان با اختلال نقص توجه/بيش فعالي گرديد و لذا مي توان به عنوان يك شيوه درماني در آموزش مهارت هاي اجتماعي اين كودكان به كار برد.

Attention-deficit/hyperactivity disorder is the most common behavioral disorder in children that results in social, educational, and familial ability problems. Psychodrama is one of the effective psychotherapy methods in curing some of psychological disorders. Therefore, the aim of this research is to study the effect of psychodrama on social skills of school children suffering from attention-deficit/hyperactivity disorder. Methods This research is a semi-experimental research including a pretest-posttest instrument with a control group. The statistical population includes all school children suffering from attention-deficit/hyperactivity disorder were referred to Tehran NezamMafi Rehabilitation Clinic in 2016; in 90 children who had the quality of participating in the research 40 children were selected to be available and were placed accidentally and simply into two equal 20-population experiment and control groups. The Social Skill Rating System (SSRS) by Gresham & Elliot (1990) was used to investigate the children’s social skills. After the pretest, the experiment group participated in 12 sessions of psychodrama lasting 40-60 minutes and the control group received routine interventions. After conducting the experiment, the social skills of the two experiment and control group were investigated and the data was analyzed through descriptive statistical calculations and differential T-test by SPSS v.22 software. Results The comparison of the scores between two experimental and control groups of the children with attention-deficit/hyperactivity disorder showed that the average of the scores in experimental group was 35.72 with standard deviation 19.4 )P = 0.001) that was more than the average of the control group 29.63 with standard deviation of 30.2 (P = 0.069), and it showed that the experiment group in comparison with the control group had a meaningful increase in social skills and their subdivisions (P < 01.0, t = 71.5). Conclusions The findings demonstrates that psychodrama increases social skills of children with attention-deficit/hyperactivity disorder, so it can be used as a therapeutically method in teaching social skills to these children.