اثر ميانجي اخلاق حرفه‌اي در رابطه‌ي بين سرمايه فكري، يادگيري سازماني و تسهيم دانش

The Mediating Role of Professional Ethics Regarding Intellectual capital, Organizational Learning and Knowledge Sharing

مقدمه: رعايت ملاحظات اخلاقي در آموزش عالي و ارتقاء اخلاق حرفه اي اساتيد به عنوان الگوهاي علمي و رفتاري، مي تواند در اشاعه ي فرهنگ تسهيم دانش، اطلاعات، ايده ها و تخصص ها مؤثر باشد. به همين دليل توجه به اخلاق حرفه‌اي و پيامدهاي آن از اساسي‌ترين موضوعات پژوهشي در حوزه‌هاي سازماني است. هدف پژوهش حاضر بررسي و كشف اثر ميانجي اخلاق حرفه اي در روابط سرمايه فكري با قابليت يادگيري سازماني و تسهيم دانش است. روش: اين تحقيق بر حسب هدف كاربردي و بر اساس شيوه گردآوري داده ها توصيفي از نوع همبستگي است. جهت رسيدن به هدف پژوهش، نمونه اي به حجم 125 نفر از جامعه ي 171 نفري اعضاي هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي ايلام به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبتي انتخاب شدند. داده ها از طريق پرسشنامه هاي استاندارد اخلاق حرفه اي، سرمايه فكري، قابليت يادگيري سازماني و تسهيم دانش جمع آوري گرديد. به منظور بررسي روابط متغيرها در الگوي مفهومي از مدل معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج: نتايج پژوهش نشان داد كه رابطه بين سرمايه فكري با تسهيم دانش از طريق اخلاق حرفه اي ميانجيگري مي شود. ولي نقش ميانجي اخلاق حرفه اي در رابطه بين سرمايه فكري و قابليت يادگيري سازماني تأييد نشد. همچنين نتايج نشان داد كه بيشترين ميزان همبستگي معني دار به رابطه بين سرمايه فكري با قابليت يادگيري سازماني مربوط مي شود. در الگوي مورد نظر، تمام وزن هاي رگرسيوني– به غير از رابطه بين اخلاق حرفه اي و قابليت يادگيري سازماني– از نظر آماري معني دار بودند. نتيجه گيري: توجه به اصول اخلاق حرفه اي و مديريت و توسعه ي سرمايه ي فكري در دانشگاه ها كه از آن ها انتظار مي رود به عنوان كانون خلق دانش عمل كنند؛ مي تواند در ترويج فرهنگ به اشتراك گذاري دانش در بين اعضا، از اهميت قابل توجهي برخوردار باشد.

Background and objective: Considering ethical issues in higher education and promoting academy members professional ethics can affect the dissemination of the culture of sharing knowledge, information, ideas and specialty. The purpose of this study was to survey and discover the mediating effect of professional ethics on the relationship between intellectual capital, organizational learning and knowledge sharing capabilities. Materials and Methods: The current study was a descriptive- correlative research. Statistical population included all 171 faculty members of Ilam University of Medical Sciences that 125 of whom were selected through stratified random sampling method based on Morgan table. Data was gathered through professional­ ethics, organizational ­learning capability, knowledge sharing, and intellectual capital questionnaires. To investigate the relationship between the variables in a conceptual model, the structural equation modeling was used. Results: Results showed that the relationship between intellectual capital and knowledge sharing was mediated through professional ethics. But the mediating role of professional ethics in the relationship between intellectual capital and learning capability was not confirmed. The results also showed that the highest significant correlation was achieved in the relationship between intellectual capital and learning capability. In the considered­ model, all regression weights, except­ for the­ relationship between professional ethics and organizational ­learning capability, were statistically significant. Conclusion: Considering the principles of professional ethics and managing and developing intellectual capital at universities, which are expected to be at the center of knowledge creation, can be of great importance in promoting the culture of knowledge sharing among faculty members.