اثربخشي آموزش تنظيم هيجاني بر عاطفه منفي و تاب آوري مادران داراي فرزند معلول

The Effectiveness of Emotional Regulation Training on Negative Affect and Resilience of Mothers with Disabled Children

مقدمه: خشم، افسردگي، غم، نااميدي، كينه توزي، لجبازي، ترس، اضطراب، احساس گناه و ناسازگاري در مادران داراي فرزند معلول به دليل تجربه شرايط سخت و انتظارات فراتر از توانايي آنها، ممكن است با شدت بيشتري نسبت به مادران عادي، وجود داشته باشد، لذا مديريت هيجانات، كاهش عواطف منفي و افزايش تاب آوري مي تواند به بهبود وضعيت رواني مادران كمك كند. بر اين اساس پژوهش حاضر با هدف اثربخشي آموزش تنظيم هيجاني بر عاطفه منفي و تاب آوري مادران داراي فرزند معلول در شهرستان اشكذر انجام شده است.روش كار: روش پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل در نظر گرفته شد. جامعه آماري پژوهش شامل 267 نفر از مادران داراي فرزند معلول كه در اداره بهزيستي شهرستان اشكذر پرونده داشتند، بود. به منظور انجام آموزش، دو گروه 15 نفره تحت عنوان گروه آزمايش و گروه كنترل با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفي در گروه ها گمارده شده و مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار جمع آوري داده ها، مقياس عاطفه مثبت و منفي (panas) و مقياس تاب آوري كانر و ديويدسون (cdrisc) بود. گروه آزمايش پس از 8 جلسه آموزشي (90 دقيقه اي و 2 جلسه در هفته) و گروه كنترل بدون مداخله، همزمان با گروه آزمايش پس آزمون را تكميل نمودند. تجزيه و تحليل داده ها نيز با استفاده از مهمترين شاخص هاي آمار توصيفي و آزمون تحليل كوواريانس انجام شد.يافته ها: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه تفاوت معني داري بين ميانگين نمرات آزمودني هاي گروه هاي آزمايش و كنترل در پس آزمون وجود دارد. به عبارتي آموزش تنظيم هيجاني باعث كاهش ميانگين نمرات عاطفه منفي و افزايش ميانگين نمرات تاب آوري مادران داراي فرزند معلول شده است (p>0.001). نتيجه گيري: آموزش تنظيم هيجاني مي تواند به عنوان يك روش آموزشي موثر، عاطفه منفي را در مادران داراي فرزند معلول كاهش داده و برعكس تاب آوري را در آنان افزايش دهد و در نهايت، مي تواند الگوي مطلوب و كارآمدي براي ارتقاي سازگاري، شادابي و بهزيستي آنان تلقي گردد.

Anger, depression, sadness, despair, malice, strife, fear, anxiety, guilty feelings and incompatibility in mothers with disabled children may be more severe than normal mothers due to experiencing difficulty conditions and expectations beyond their ability. Therefore, managing emotions, reducing negative emotions and increasing the resilience can improve the mental status of mothers. According to this, the aim of this study was to the Effectiveness of emotional regulation training on the negative affect and resilience of mothers with disabled children in the city of Ashkezar. Methods This study was a semi-experimental design with pre-test and post-test and with a control group. The statistical population included 267 mothers with disabled children in the Social Welfare Organization of Ashkezar. In order to training the emotional regulation, two groups of 15 people were randomly selected as the experimental group and the control group by purposeful sampling. The data was collected by Positive and Negative Affect Scale (PANAS) and Connor & Davidson Resilience Scale (CD-RISC). The experimental group received eight sessions (2 times 90 minutes in a week) of emotion regulation training and then both groups have completed the post-test. Data analysis was done by the most important descriptive statistics and Analysis of Covariance. Results The findings of this study showed that there is a significant difference between the mean scores of subjects in the experimental and control groups in the post-test. In other words, emotional regulation training reduces the mean of negative affect scores and increases the average scores of resilience in mothers with disabled children (P < 0.001). Conclusions Emotional regulation training as an effective teaching method, can reduce negative affect in mothers with disabled children and increase resilience in them. Therefore, it can considered as a desirable and effective model for improving compatibility, happiness and well-being.