نظريّة ادبي سبك هندي؛ با تأكيد بر اشعار صائب تبريزي

ديدگاه هايي كه شاعران هر دوره دربارة تعريف شعر ارائه مي كنند، روشنگر ويژگي هاي نوع شعري است كه در آن دوره مقبول طبع آنان قرار مي گرفته است. مجموع اين ديدگاه ها به طوركلّي مي تواند به لحاظ نظري تعريف شعر مطلوب را در هر عصري براي ما روشن سازد؛ ازاين رو، مي توانيم از اين ديدگاه ها به آن عصر يا دوره تعبير كنيم. شاعران عصر صفوي و به ويژه برجسته ترين آنها، يعني صائب » نظريّة ادبي « تبريزي نيز ديدگاه هايي دربارة شعر در اشعارشان مطرح كرده و تعريفي متفاوت با دوره هاي پيشين از شعر ارائه كرده اند. مقالة حاضر سعي دارد با جست وجو در اشعار شاعران برجستة عصر صفوي و با كمك گرفتن از شعر اين شاعران، ويژگي هاي نظريّة شعري اين عصر را بررسي و تبيين كند و جنبه هاي آن را بكاود. در اين پژوهش تأكيد عمده بر شعر صائب بوده است؛ زيرا برجسته ترين شاعر سبك هندي است. بررسي حاضر به اين نتيجه دست مي يابد كه تعريف شاعران از نوع شعر مطلوب در اين عصر با تعريف آن در دوره هاي قبلي كاملاً متفاوت است. معني و مضمون بيگانه، به عنوان مهم ترين عنصر اصلي در تعريف و ارزيابي شعر مطرح مي شود كه رعايتنكردن آن عدم پذيرش و مقبوليّت شعر را از سوي شاعران در پي دارد.