ترجمه و تحقيق مقاله«جغرافياي ادبيات تطبيقي»

اين مقاله سعي بر آن دارد كه ارزشهاي جغرافيايي ادبيات تطبيقي معاصر را در ارتباط با رشته هاي تاريخ و مطالعات منطقه اي مورد بررسي قرار دهد. گلچين هاي ادبي رايج در اين زمينه، مخصوصا تازه ترين نسخه ي "گلچين تئوري و نقد نورتن (2010) در اين راستا مورد بررسي قرار گرفته اند. سؤال تحقيق به اين گونه است: چرا ادبيات تطبيقي كه در جهت تثبيت موقعيتش با چارچوب هاي پسا استعماري عمل مي كند؛ همواره نگاهي اروپا محور دارد. در حاليكه در روندي تاريخي و در قالب نهادي و تجربي نسبت به آرشيوهاي غير اروپايي ديد بازتري داشته است. دستاوردهاي منتقدان ادبي و نظريه پردازان عرب و ايراني از عبدالقاهر جرجاني ( 1078) تا محمد غنيمي هلال ( 1968) در عرصه ي مطالعات ادبيات تطبيقي به دقت مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين مشاركتهايي كه ممكن است در آينده اي نزديك از اين مناطق در قالب نويسندگان عربي و فارسي كه ميراث اروپايي را به نقد و چالش بگيرند؛ مورد توجه بوده است. بازتاب تفكرات فرانكو مورتي و ديويد دمروش در ارتباط با ادبيات جهاني گذشته و آينده در ديالوگ برنامه هايي براي ادبيات تطبيقي قرار گرفته است كه به وسيله ي گاياتري سپيواك، اميلي اپتر و ستنلي كورنگولد پيشنهاد شده بود. مقاله ي پيشرو در اين راستا اين دو پيشنهاد را به تفصيل ارائه داده است: اولا، جغرافياي متفاوت رشته ها با منشا مكاني تئوريهاي ادبي هماهنگ شود. دوما، توجه بيشتر به انعطافهاي فرهنگي، زماني و سياسي ادبياتهاي مختلف كه در برگيرنده آرشيو اين رشته هستند؛ صورت گيرد. چالشهاي خاص جهاني شدن ادبيات تطبيقي در ارتباط با موانع اساسي مدرنيته مورد بررسي قرار گرفته است.