الگوى مديريت منابع انسانى بخش دولتى در پرتو نهج البلاغه

زمينه و هدف: به نظر مى رسد كه در واكنش به چالش هاى جدى مديران براى رويارويى با تحول هاى دنياى كنونى، هيچ چيز به اندازه سرمايه گذارى روى ارزشمندترين دارايى سازمان ها يعنى (منابع انساني) سودمند نيست؛ اداره اثربخش منابع انسانى در سازمان ها نيز مستلزم همراستايى سياست هاى اين بخش با ارزش هاى فرهنگى است. اين پژوهش، الگوى مديريت كارگزاران بخش دولتى را از ديدگاه امام على (عليه السلام)، تدوين كرده است. روش: پژوهش از نظر ماهيت، كاربردى و از نظر شيوه اجرا، كيفى است و از بين روش هاى پژوهش كيفى، روش تحليل مضمون مورد استفاده قرار گرفته است. در اين راستا 165 گزاره از متن نهج البلاغه استخراج و پس از كدگذارى و دسته بندى، الگوى پژوهش ارائه شد. پايايى پژوهش با روش توافق درون موضوعى (توافق 94 درصدى بين دو كدگذار) تاييد شد و اعتبار پژوهش در همه مراحل اجراى پژوهش قابل دفاع است. يافته ها: پژوهش نشان داد كه براساس متن نهج البلاغه مى توان شش كاركرد براى مديريت كارگزاران تا رسيدن به (پايان كارگزارى) تعريف كرد كه عبارت اند از (انتخاب و انتصاب) (تامين مالى) (آموزش و تربيت) « تنظيم روابط » و « انگيزش » ،« مديريت عملكرد » اين كاركردها به عنوان تم هاى اصلى پژوهش 17 تم فرعى را درون خود جاى داده و الگوى جامعى براى اداره امور كارگزاران به دست مى دهند. نتايج: اين پژوهش، تناسب و همراستايى واضح الگوى مديريت منابع انسانى برگرفته از متن نهج البلاغه را با نظام ارزشى و فرهنگى جامعه ايران آشكار مى سازد و بكارگيرى آن را در بخش دولتى، بسيار سودمند دانسته و پيشنهاد مى كند.