تاثير گروه درماني وجودي بر كاهش فرسودگي شغلي كاركنان مرد مراكز نگهداري بيماران اعصاب و روان

Effectiveness of Existential Group Therapy in Reducing Occupational Burn-out of Employees Working in Psychic Patient Centers

فرسودگي شغلي كاركنان درماني بيش از هر عاملي روند بهبودي بيمار را تهديد مي كند. پژوهش حاضر باهدف بررسي ميزان تاثير گروه درماني با رويكرد وجودي بر كاهش فرسودگي شغلي و مولفه هاي آن در كاركنان مرد مراكز نگهداري بيماران اعصاب و روان انجام شده است. روش كار در پژوهش حاضر از روش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل استفاده شده است . جامعه آماري شامل كليه كاركنان مرد شاغل در مراكز و بخش هاي نگهداري شبانه روزي بيماران اعصاب و روان شهر مشهد مي باشند. كاركنان شامل پرستاران، مددكاران، بهياران و كمك بهياران مي باشند. براي دستيابي به اعضاي نمونه پس از توزيع فرم 22 سوالي پرسشنامه فرسودگي شغلي مسلش و جكسون از بين كساني كه نمره 60 و بالاتر كسب كردند، 20 نفر كه داوطلب همكاري در پژوهش بودند به طور تصادفي انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل جاي گرفتند. سپس گروه آزمايش به مدت 10 جلسه ي 90 دقيقه اي در جلسات گروه درماني وجودي شركت كردند و گروه كنترل تحت درمان وجودي قرار نگرفتند. شركت كنندگان هر دو گروه قبل و بعد از برگزاري جلسات گروه فرم 22 سوالي پرسشنامه فرسودگي شغلي مسلش و جكسون را تكميل كردند. داده ها توسط نرم افزار SPSS22 وتحليل كوواريانس چند متغيره مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته ها نتايج تحليل كوواريانس چندمتغيره، نشان داد كه جلسات گروه درماني با رويكرد وجودي به طور معني داري باعث كاهش فرسودگي شغلي و ابعاد آن (خستگي هيجاني، مسخ شخصيت و فقدان كفايت شخصي) در گروه آزمايش شده است. نتيجه گيري با آگاهي از تاثيرگذار بودن جلسات گروه درماني وجودي بر مولفه هاي فرسودگي شغلي، مي توان از آن براي برنامه هاي پيشگيري و ارتقاء سلامت در كاركنان درماني استفاده كرد.

Staff burn out at Psychiatric Residential Treatment Centers threatens the treatment process of patients. The objective of the current assessment is to evaluate the effectiveness of existential group therapy on decreasing the burn-out and its respective scales among staff. Methods The current study, uses a semi-experimental assessment through pre-test and post-test tools and a control group. The statistical population of this research are the male staff working at psychiatric residential treatment sections and centers in Mashhad. The statistical sample is selected through targeted non-random sampling. The burn out test was distributed among the staff and 20 of them with higher scores who volunteered to attend group therapies were selected and were randomly assigned to the experimental group and the control group. The experimental group attended 10 sessions of 90 minutes group therapy; meanwhile the control group received no intervention. The members of both groups filled out Maslach Burnout Inventory (MBI) questioner both before and after the group therapy sessions. Data retrieved from the tests is analyzed at two levels of descriptive statistics and inferential statistics with SPSS. Results Results of multivariable co-variance analysis shows that Existential group therapy decreases burn out and its respective scales (emotional exhaustion, depersonalization and lack of personal accomplishment). Conclusions Bearing in mind the effectiveness of existential group therapy on the burn-out scales, it can be used for prevention and health improvement among staff.