هم‌دلي دستياران رشته‌هاي مختلف پزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در برخورد با بيمار

Residents’ Empathy with Patients in Isfahan University of Medical Sciences

مقدمه: هم‌دلي، هنر درك احساسات افراد است بدون اين كه لحن صحبت و يا رفتار حاكي از ترحم و دلسوزي باشد. با توجه به اهميت هم‌دلي در فرآيند مراقبت از بيماران اين مطالعه با هدف بررسي هم‌دلي دستياران رشته‌هاي مختلف پزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در برخورد با بيمار براي برنامه‌ريزي‌هاي مداخله اي احتمالي در آينده انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي از نوع همبستگي در سال 1392 در شهر اصفهان انجام شد. كليه دستياران پزشكي به روش سرشماري وارد مطالعه شدند(286 نفر). شركت‌كنندگان مقياس هم‌دلي پزشك جفرسون (Jefferson Scale of Physician Empathy) را و پرسشنامه ويژگي‌هاي جمعيت شناختي را تكميل كردند. مقياس هم‌دلي از نوع خودگزارشي و داراي 20 آيتم با مقياس ليكرت 5 درجه‌اي است.كليه اطلاعات به دست آمده با استفاده از آمارهاي توصيفي، آزمون من ويتني و كروسكال واليس مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: در نهايت 274 پرسشنامه مورد تحليل قرار گرفت، ميانگين نمره هم‌دلي در كل نمونه 82/8±62/76( از مجموع 100نمره) به دست آمد. آزمون من ويتني رابطه معناداري بين نمره هم‌دلي و جنسيت نشان نداد (19/0p=). از بين گروه‌هاي شركت‌كننده، دستياران روانپزشكي بيش‌ترين (96/8±64/82) و دستياران ارتوپدي( 72/5±61/72) كم‌ترين ميانگين نمره هم‌دلي را كسب نمودند. بين نمره هم‌دلي در رشته‌هاي مختلف تحصيلي دستياران تفاوت معناداري وجود داشت (015/0p=). نتيجه‌گيري: با توجه به ارتباط معنادار هم‌دلي با رشته تحصيلي دستياران، مي‌توان گفت هم‌دلي تحت تأثير فضاي آموزش باليني در گروه‌ها قرار مي‌گيرد و يك موضوع قابل آموزش به دانشجويان است. واژه‌هاي كليدي: هم‌دلي، دستياران پزشكي، دانشجويان پزشكي، بيمار

Introduction: Empathy is the art of understanding people's feelings such that the tone or behavior does not imply sympathy. Considering the importance of empathy in the process of caring patients, this study was designed to assess empathy with patients among medical residents in different specialties in Isfahan University of Medical Sciences for possible future intervention planning. Methods: This descriptive-correlational research was performed in Isfahan City in 2013. All residents were selected through census method (286 people). Participants filled out the Jefferson Scale of Physician Empathy and demographic information questionnaires. The empathy scale is a 20-item self-report five point Likert scale. The collected data were analyzed using descriptive statistics and Mann-Whitney and Kruskal-Wallis test. Results: Ultimately, 274 questionnaires were analyzed. The mean score of empathy in the total sample was 76.62±8.82 (total=100). Mann-Whitney test did not show a significant correlation between empathy score and gender (p=0.19). Psychiatry residents had the highest (82.8±64.96) and orthopedics residents received the lowest (72.5±61.72) mean score. There was a significant difference between empathy scores among residents in different specialties (P=0.015). Conclusion: Regarding the significant correlation of residents’ empathy score and field of study, it could be concluded that empathy is influenced by the clinical education environment and is a teachable subject for medical students.