تلفيق در برنامه‌هاي درسي علوم پزشكي: ديدگاه اعضاي هيأت‌علمي دانشگاه علوم پزشكي تبريز

Curriculum integration in Medical Sciences: Perspective of Faculty Members in Tabriz University of Medical sciences

مقدمه: تلفيق در آموزش پزشكي به عنوان يكي از موضوعات جديد در برنامه‌هاي درسي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي مطرح گرديده است. با توجه به اهميت تلفيق در ارتقاي كيفيت آموزش، اين مطالعه با هدف بررسي ميزان و ترتيب توجه به گام‌هاي تلفيق در برنامه‌هاي درسي دانشگاه علوم پزشكي تبريز انجام شد. روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي – پيمايشي، افراد نمونه شامل 177 نفر از اعضاي هيأت‌علمي دانشكده پزشكي تبريز در سال 94 بودند كه از طريق روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته كه روايي و پايايي آن تاييد شد، گردآوري شد. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از آمار توصيفي و آزمون فريدمن مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: از نظر اعضاي هيأت‌علمي بين ميزان و ترتيب توجه به گام‌هاي تلفيق از نظر رتبه‌بندي تفاوت معنادار وجود دارد (0001/0=p ، 421/744= . بالاترين ميانگين و انحراف استاندارد در بين گام‌هاي تلفيق به ترتيب گام چهارم لانه‌اي (76/0±03/4)، گام اول جداسازي (71/59±0/3)، گام دوم آگاهي (92/26±0/3)، گام سوم هماهنگ‌سازي (13/1±99/2)، گام نهم چندرشته‌اي (18/98±1/2)، گام هشتم مكمل (00/24±1/2)، گام يازدهم فرارشته‌اي (00/1±23/2)، گام دهم بين رشته‌اي(87/23±0/2)، گام هفتم همبستگي (88/00±0/2)، گام ششم به اشتراك گذاري (91/0±92/1)، گام پنجم هماهنگ‌سازي زماني (59/0±63/1) بود. نتيجه‌گيري: بالاترين ميانگين متعلق به گام چهارم (لانه‌اي) و پايين‌ترين متعلق به گام پنجم (هماهنگ‌سازي زماني) است. بنابراين به نظر مي‌رسد براي حركت كردن به گام‌هاي بالاتر تلفيق لازم است كه اساتيد (مجريان برنامه درسي) با متخصصان و برنامه‌ريزان درسي (طراحان برنامه درسي) همكاري نزديك داشته باشند، اختيارات تامي به گروه‌هاي آموزشي داده شود تا برنامه‌هاي درسي و دروس را بر اساس اقتضائات زماني و مكاني تهيه و تدوين نمايند.

study was to examine the extent and order of attention to steps of curriculum integration in Tabriz University of Medical Sciences. Methods: This descriptive-survey research was carried out in 2015 on a sample of 177 faculty members of Tabriz University of Medical Sciences who were selected through cluster sampling method. Data were collected using a researcher-made questionnaire whose validity and reliability had been confirmed. Data were analyzed by means of descriptive statistics and Friedman test. Results: Views of faculty members indicated that there was a significant difference between the extent and order of attention to integrations steps in terms of ranking (X2=744.421, P= 0.0001). The highest mean scores and standard deviations of integration steps were respectively related to step-4 nesting (4.03±0.76), step-1 isolation (3.59±0.71), step-2 awareness (3.26±0.92), step-3 harmonization (2.99±1.13), step-9 multidisciplinary (2.98±1.18), step-8 complementary (2.26±1), step-11 transdisciplinary (2.23±1), step-10 interdisciplinary (2.23±0.87), step-7 correlation (2±0.88), step-6 sharing (1.92±0.91), step-5 temporal harmonization (1.63± 0.59). Conclusion: Results showed that the highest and lowest mean scores were related to the fourth (nesting) and fifth (temporal harmonization) steps respectively. It therefore seems that moving up to higher steps of integration requires close cooperation of faculty members (curriculum presenters) and curriculum experts and planners (curricularists), and full power of educational departments for designing and developing curriculum according to temporal and spatial requirements.