سنجش نياز‌هاي آموزشي متخصصين بيهوشي و رشتههاي جراحي در زمينه‌ي طب انتقال خون

Educational Need Assessment of Anesthesiologists and Surgeons in Transfusion Medicine

مقدمه: طراحي برنامه‌هاي آموزش مداوم جامعه پزشكي بايد بر اساس سنجش نيازهاي فراگيران باشد. از طرف ديگر، يكي از مشكلات شايع در كشور، مصرف بي‌رويهي فرآورده‌هاي خوني است و شايعترين درخواست رزرو خون مربوط به بخش‌هاي جراحي است. لذا مطالعه‌ي حاضر جهت سنجش نياز‌هاي آموزشي متخصصين بيهوشي و رشتههاي جراحي در زمينهي طب انتقالخون انجام شد. روش‌ها: اين مطالعهي پيمايشي برروي نمونه در دسترس شامل 134 نفر از متخصصين بيهوشي و رشتههاي جراحي در استان اصفهان انجام شد. نيازسنجي آموزشي با استفاده از دوپرسشنامهي محقق ساخته روا و پاياي خودارزيابي و سنجش دانش انجام شد. آلفا كرونباخ محاسبهشده براي سؤالات خودارزيابي سطحاطلاعات 958/0 و سؤالات ميزان نياز به آموزش 981/0 و سؤالات سنجش دانش 72/0 بود. دادهها وارد نرمافزار Excel شد. براي تجزيه وتحليل دادهها از شاخصهاي توزيع فراواني و براي مقايسه نتايج ازآزمون ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج: اكثر شركت كنندگان مرد (9/70%) با ميانگين سابقهكار 8/8±9/15سال بودند. 8/65% شركتكنندگان اطلاعات خود را در" حد نسبي" ارزيابي كردند. بيش‌ترين احساس نياز به آموزش در مورد كرايوپرسيپتيت و كم‌ترين آن در مورد گلبول قرمز فشرده اعلام شد. ميانگين نمرات سنجش دانش 24/0±60/6 بر مبناي 20 بود. بين ميانگين نمرات خودارزيابي سطحاطلاعات با ميانگين نمره آزمون سنجش دانش و ميزان مواجهه با فرآوردههاي خون ارتباط معنادار وجود داشت (0001/0p≤). بين نمرات نياز به آموزش با نمرات خودارزيابي سطح اطلاعات و ميزان مواجهه با فرآوردههاي خون ارتباط معنادار وجود نداشت (23/0=p). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل از نيازسنجي و كمبود دانش پزشكان در تمام مباحث انتقال خون، پيشنهاد مي­شود برنامه آموزشي مناسب براي متخصصين رشته‌هاي جراحي و بيهوشي طراحي گردد. اين برنامه مي‌تواند در قالب برنامه‌هاي آموزش مداوم براي دانش‌آموختگان ارائه شود. مطالعات بيش‌تر براي تصميم‌گيري در مورد نحوه گنجاندن طب انتقال خون در برنامه‌هاي دستياري تخصصي گروههاي جراحي و بيهوشي لازم است.

Introduction: Developing continuing medical education (CME) programs should be based on assessments of learners’ needs. On the other hand, one of the prevalent problems in Iran is the excessive use of blood products, and the highest demand for blood transfusion is related to surgical wards. Hence, the purpose of this study was to assess the educational needs of anesthesiologists and surgeons in transfusion medicine. Methods: This survey was carried out on a convenience sample of 134 anesthesiologists and surgeons in Isfahan. The educational need assessment was administered using two valid and reliable researcher-made questionnaires: self-assessment and knowledge assessment. Cronbach’s alphas were calculated at 0.958 for information self-assessment questions, 0.981 for educational needs questions, and 0.72 for knowledge assessment questions. Data were imported to Excel Software. Distribution frequency indices and Pearson correlation coefficient test were used respectively to analyze the data and compare the findings. Results: The majority of participants were male (70.9%) with a mean work experience of 15.9±8.8 years. 65.8 percent of the participants evaluated their knowledge at an “average level”. The most important educational need was about cryoprecipitate and the least important was related to packed red blood cells. The mean score of knowledge assessment questions was 6.60±0.24 (out of 20). There was a significant correlation between self-assessment mean scores and the knowledge assessment mean scores and the frequency of encountering blood products (P≤0.0001). No significant correlation was found between the educational need assessment mean scores and the self-assessment mean scores and the frequency of encountering blood products (P=0.23). Conclusion: Given the findings of the present need assessment and little knowledge of the physicians, it is suggested that an appropriate educational program should be developed for surgeons and anesthesiologists. Such program could be offered in the form of continuing education programs for graduates. Further research is needed to make decision about how transfusion medicine should be introduced into the anesthesiology and surgery residency programs.