تسهيم مسئوليت بين‌المللي دولت‌ها ناشي از عمل دولت ديگر يا سازمان بين‌المللي

Contribution of International Responsibility Among States in Connection with the Act of Another State or Organization

جامعه جهاني، نظاره ­گر ارتكاب اعمال متخلفانه‌اي است كه بيش از يك دولت، به‌نحوي در آن نقش دارند. دو طرح 2001 و 2011 كميسيون حقوق بين­الملل در خصوص مسئوليت بين ­المللي، در كنار مسئوليت مستقل به مسئوليت در ارتباط با عمل ديگري كه از آن به مسئوليت اشتقاقي ياد شده پرداخته است. كمك يا مساعدت، هدايت و كنترل، اجبار و شانه خالي كردن از تعهد بين المللي، چهار حالت حصري داخل در ‌اين قسم از مسئوليت هستند. با ‌اين‌همه، مشخص نشده است كه دقيقاً ارتباط ميان ‌اين دو قسم مسئوليت چگونه است و با اعمال مسئوليت اشتقاقي، هر طرف مسئول به چه ‌اندازه مسئوليت دارد و متعهد به جبران خسارت است. اصل بر مسئوليت مستقل است و مسئوليت اشتقاقي، فرع بر آن دانسته مي­شود. در حالت كمك يا مساعدت، هر دولتي تنها تا آن‌ اندازه مسئوليت دارد كه كمك كرده يا مساعدت نموده باشد نه بيشتر. در هدايت و كنترل، مسئوليت تضامني اعمال مي­شود.‌ اين در حالي است كه در حالت اجبار، طرف مجبور هيچ مسئوليتي نداشته و تمام بار مسئوليت بر دوش دولت اجبار كننده است. در مورد شانه خالي كردن از تعهد بين ­المللي، دولت نمي­تواند و نبايد پشت نقاب عضويت در سازمان پنهان شود و از تعهدات اوليه خود طفره رود.

Nowadays, many wrongful acts have been committed in the international community that multiple states play role in its commission. In spite of recognizing Independent Responsibility as the cornerstone basis for allocating international law of responsibility, International Law Commissions (hereinafter ILC) draft Articles on Responsibility of States for Internationally Wrongful Acts (2001) (hereinafter ARSIWA) and its draft Articles on Responsibility of International Organizations (2011) (hereinafter ARIO) have recognized that attribution of acts to one actor does not exclude possible attribution of the same act to another state which is called Derivative Responsibility. Aid or Assistance, Direction and Control, Force and Circumvention of an International Obligation are the only four situations in the scope of derivative responsibility. Despite recognizing these, it is not expressly clarified what kind of relationship exists between them, or how to allocate these two responsibilities as secondary obligation and or how the related contribution is. In the situation of aid or assistance, each one is just responsible of its aid or assistance, so if the wrongdoer commits more internationally wrongful acts, the state in question is just responsible for the aid or assistance and not more; in the situation of direction or control, joint responsibility is applicable; in the situation of force, the forcing party is responsible; so the forced party is not responsible at all; an‎d in the last one, circumvention is not justifiable at all; so the state in question cannot and must not escape from its primary obligation.