عنوان مقاله :
مسائل سياستي بدخيم و لزوم بازنگري راهبردي در الگو‌هاي سنتي روابط دولت ـ ملت در ايران
عنوان به زبان ديگر :
Wicked Policy Problems & the Necessity of the Fundamental Revision of Traditional State-Society Relations in Iran
پديد آورندگان :
كريمي(مله)، علي دانشگاه مازندران
كليدواژه :
مسائل بدخيم , ايران , روابط دولت ـ ملت , راهبرد همكارانه
چكيده فارسي :
هدف اين مقاله نظري ـ تحليلي، مطالعه مختصات مسائل سياستي بدخيم و راهبرد‌هاي مواجهه و مديريت آن بر مبناي ديدگاه‌‌هاي ليتل و وبر است. در اين راستا و به‌منظور تطبيق نظريه بر ايران، نوشته حاضر مي‌كوشد با استناد به‌برخي داده‌‌هاي آماري و روش تحليل ثانويه، مظاهري از بدخيم شدگي مسائل سياستي را در ايران كنوني نشان دهد. مقاله حاضر بر اين پرسش اصلي تمركز مي‌كند كه مسائل سياستي بدخيم در وضعيت كنوني ايران، چه الگويي براي روابط دولت و ملت را ضروري مي‌كند. از منظري آسيب شناختي، علت اساسي بدخيم شدگي مسائل سياستي در ايران در تداوم مناسبات فاصله‌دار دولت-ملت فرض مي‌شود كه با الهام از مطالعات و رهيافته‌اي نظري، مديريت عالمانه و موفقيت‌آميز مسائل سياستي بدخيم با كاربست راهبرد همكارانه امكان‌پذير مي‌شود. دلالت راهبردي اين گزاره لزوم بازنگري در روابط ديرپا و متعارف دولت ـ ملت در ايران و رهنمون شدن آن به‌سوي شكل‌گيري مناسباتي مشاركتي، مشورتي، گفتگو ـ محور، غيرسلسله مراتبي، نامتمركز و شهروند ـ پايه است كه تحقق آن مستلزم تغيير تؤامان در كارويژه‌‌ها و ساختار دولت و قدرت از يكسو و نيز تغيير رفتار شهروندان از سوي ديگر است.
چكيده لاتين :
The present theoretical- analytical article aimed at the study of the characteristics of wicked problems & the strategies applied for their management according to the ideas of Rittel and Weber. Based upon some statistical data and secondary analysis method, the article presents some manifestations of wicked problems in contemporary Iran. From the pathological standpoint, the main reason for the wickedness of policy problems is stemmed in the historical and continuous gap and persistent cleavage between state and society. Inspired by theoretical approaches presented in the conceptualization section, it sounds that the collaborative strategy is necessary for the wise and successful management of wicked problems. The strategic implication of this statement is the necessity for whole and profound revision of traditional patterns of state-society relations in Iran and its transformation to participatory, deliberative, collaborative, dialogue-based, non-hierarchical, decentralized and citizen-oriented relationships which its fulfillment in turn necessitates the transformation of state’s functions and the nature of the structure of power in one hand and the behavioral change of citizens in the other hand.
